Wiara u św. Pawła. Usprawiedliwieni przez wiarę.
Dla Apostoła Pawła, ale i dla chrześcijan pierwszego wieku, jedną z fundamentalnych kwestii była odpowiedź na pytanie obowiązywalności Prawa Starego Zakonu.
Można powiedzieć, iż prawda o Bogu, który jest Miłością, że prawda, iż sprawiedliwy żyje z wiary zmieniła całkowicie życia Pawła – stała się fundamentem całego jego apostolskiego posługiwania – działania.
Na początku Listu do Rzymian Paweł z całą mocą podkreśla „Bo ja nie wstydzę się Ewangelii, jest bowiem ona mocą Bożą ku zbawieniu dla każdego wierzącego, najpierw dla Żyda, potem dla Greka.
W niej bowiem objawia się sprawiedliwość Boża, która od wiary wychodzi i ku wierze prowadzi, jak jest napisane: a sprawiedliwy z wiary żyć będzie” (Rz 1,16-17). Apostoł doświadczył mocy wiary.
Doświadczył mocy Bożej, która nie pochodzi z uczynków, z przestrzegania reguł Prawa, z wypełniania wszystkich ludzkich przepisów. Zrozumiał, iż istotą Ewangelii jest prawda, że „sprawiedliwy z wiary żyć będzie”.
Wiara jest mocą Bożą. Jest jedyną siłą zdolną zbawić, jedynym trwałym punktem oparcia, jedynym fundamentem na którym można zbudować własne życie.
Stąd też Paweł stwierdzi „nie wstydzę się Ewangelii”. Ewangelia bowiem to Dobra Nowina, że sprawiedliwy z wiary żyć będzie, Ewangelia jest mocą Boga, tzn. mocą, którą Bóg chce okazać ku zbawieniu dla każdego wierzącego. Bóg jest gotów udzielić zbawienia, trwałości i życia każdemu wierzącemu – każdemu, kto Jemu się powierza, Jemu ufa, czyni z Boga fundament całego swojego życia. „W Chrystusie Jezusie ani obrzezanie, ani jego brak nie mają żadnego znaczenia, tylko wiara, która działa przez miłość” (Ga 5,6).
[1] Zob. szerzej P. Łabuda, Święty Paweł. Trzynasty Apostoł, Tarnów 2011, s. 83-86.
[2] Zob. szerzej H. Langkammer, Znaczenie Listu Św. Pawła do Galatów dawniej i dziś, w: Mów, panie, bo słucha sługa Twój, red. W. Chrostowski, Warszawa 1999, s. 124-132; P. Łabuda, Listy Apostoła Pawła. Wprowadzenie i omówienie. Część I, Tarnów 2013, s. 103-164.
[3] Odnośnie relacji między wydarzeniami zapisanymi w Ga 2,1-10 oraz Dz 15,1-35 zob. szerzej W. Rakocy, Paweł Apostoł. Chronologia życia i pism, Częstochowa 2003, s. 149nn.
[4] Zob. P.R. Gryziec, Z niewoli Prawa do wolności Dzieci Bożych. Dwa Przymierza według Ga 4,21 – 5,1, Zeszyty Naukowe Stowarzyszenia Biblistów Polskich, Warszawa 2005, s. 291-301.
[5] Warto zwrócić uwagę, iż rzeczownik agape (miłość) w listach Apostoła Pawła występuje 75 razy, zaś czasownik agapao (kochać) – 34 razy. Zob. szerzej R. Pietkiewicz, Św. Paweł Apostoł – „Nauczyciel Narodów”, Świdnickie Studia Teologiczne 6(2009), s. 237-238.
[6] Zob. Benedykt XVI, 28 VI – Homilia Benedykta XVI podczas nieszporów w Bazylice św. Pawła za Murami: Słuchajmy św. Pawła i uczmy się od niego, „L’Osservatore Romano” (wydanie polskie) 7-8(2008), s. 26-27.
