Wiara u św. Pawła. Usprawiedliwieni przez wiarę.

Można powiedzieć, iż prawda o Bogu, który jest Miłością, że prawda, iż sprawiedliwy żyje z wiary zmieniła całkowicie życia Pawła – stała się fundamentem całego jego apostolskiego posługiwania – działania.

Na początku Listu do Rzymian Paweł z całą mocą podkreśla „Bo ja nie wstydzę się Ewangelii, jest bowiem ona mocą Bożą ku zbawieniu dla każdego wierzącego, najpierw dla Żyda, potem dla Greka.

W niej bowiem objawia się sprawiedliwość Boża, która od wiary wychodzi i ku wierze prowadzi, jak jest napisane: a sprawiedliwy z wiary żyć będzie” (Rz 1,16-17). Apostoł doświadczył mocy wiary.

Doświadczył mocy Bożej, która nie pochodzi z uczynków, z przestrzegania reguł Prawa, z wypełniania wszystkich ludzkich przepisów. Zrozumiał, iż istotą Ewangelii jest prawda, że „sprawiedliwy z wiary żyć będzie”.

Wiara jest mocą Bożą. Jest jedyną siłą zdolną zbawić, jedynym trwałym punktem oparcia, jedynym fundamentem na którym można zbudować własne życie.

Stąd też Paweł stwierdzi „nie wstydzę się Ewangelii”. Ewangelia bowiem to Dobra Nowina, że sprawiedliwy z wiary żyć będzie, Ewangelia jest mocą Boga, tzn. mocą, którą Bóg chce okazać ku zbawieniu dla każdego wierzącego. Bóg jest gotów udzielić zbawienia, trwałości i życia każdemu wierzącemu – każdemu, kto Jemu się powierza, Jemu ufa, czyni z Boga fundament całego swojego życia. „W Chrystusie Jezusie ani obrzezanie, ani jego brak nie mają żadnego znaczenia, tylko wiara, która działa przez miłość” (Ga 5,6).