Za przykładem Mędrców… (Mt 2,1-12)

III. Oratio – zwrócenie się do Boga

To, co poznałem w sobie, w konfrontacji ze słowem Bożym, co poznałem w czasie dwóch pierwszych kroków, teraz omawiam z Bogiem. Może to być czas przeproszenia, podziękowania, prośby.

Czas modlitwy i rozmowy z Panem.

Czas, by stanąć przed Panem by przepraszać, dziękować, by prosić...

Nowonarodzony

Bądź uwielbiony Panie, Ty który przychodzisz, aby być ze mną, aby być Emmanuelem – Bogiem-ze-mną. Czas Bożego Narodzenia, to szczególny czas, by Cię adorować, by Cię wielbić za Twoje narodzenie. Ty, będąc Bogiem ogołociłeś siebie i przyjąłeś postać sługi. Narodziłeś się jako ubogi człowiek, w ubóstwie, w niedostatku. Pełen pokory doświadczyłeś ludzkiej nędzy, doświadczyłeś samotności, odrzucenia, pogardy, obojętności. Bądź uwielbiony Panie, że chciałeś dotknąć naszej ludzkiej biedy, naszych trosk, naszego cierpienia, ubóstwa. Stałeś się pośród nas – więcej – stałeś się jednym z nas. Doświadczyłeś wszystkiego oprócz grzechu. W uniżeniu i doświadczeniu kruchości, ubóstwa, niedostatku, obojętności – pozostajesz oddany Bogu, bez grzechu, bez zwątpienia. Wielbię Cię Nowonarodzony Panie i proszę o ufność, proszę o moc do trwania w łasce.