Koniec Polski

Znanym z historii pierwszym, który zechciał zabiegać o swoje, był Leonard z Gawłowa. Był rok 1365. – Był właścicielem dóbr gawłowskich, któremu nie podobało się, że podrządca niepołomickich dóbr królewskich ciągle wchodzi mu w granicę – opowiada Małgorzata Kozłowska, historyk, dyrektor Zespołu Szkół w Gawłowie. Nie bał się upomnieć o swoje i poskarżył się na to królowi. – Dobra gawłowskie graniczyły wówczas z Puszczą – dodaje M. Kozłowska. Chwilę Leonard czekał, ale za to na „inspekcję” z całym orszakiem przyjechał sam miłościwie panujący Kazimierz Wielki i osobiście wyznaczał nieprzekraczalną granicę dóbr, każąc sypać kopce z kamieni. – Osobista interwencja króla na miejscu nie była wówczas powszechną praktyką – podkreśla dyrektor Kozłowska. W zadośćuczynieniu za wcześniejsze szkody Gawłów zyskał prawo magdeburskie i immunitet sądowy, co sprzyjało jego rozwojowi.