W jaki sposób rozumiano proroctwo Micheasza w czasach Jezusa?

W czasach Jezusa Betlejem było powszechnie uważane za miejsce narodzin Mesjasza. Ewangelista Łukasz opisuje niezwykłe perypetie z życia Maryi i Józefa, które sprawiają, że proroctwo Micheasza spełnia się: Jezus przychodzi na świat w Betlejem w Judei (Łk 2,1-7). Z kolei w Ewangelii Mateusza możemy znaleźć bezpośrednią reminiscencję tej zapowiedzi w scenie przybycia Mędrców ze Wschodu na dwór Heroda. Sięgnięcie po treść przepowiedni prorockiej pozwala udzielić odpowiedzi na ich pytanie: „Gdzie jest nowo narodzony Król żydowski?ˮ (Mt 2,2). Arcykapłani i uczeni w Piśmie nie mają wątpliwości: „W Betlejem Judzkim, bo tak zostało napisane przez prorokaˮ (Mt 2,5) i przytaczają proroctwo Micheasza (Mt 2,6). Uderzająca jest pewna zmiana w określeniu Betlejem. Podczas gdy w tekście Micheasza jest ono miastem „najmniejszym wśród plemion judzkichˮ (Mi 5,1), to w Ewangelii Mateusza czytamy: „A ty, Betlejem, nie jesteś najlichsze spośród głównych miast Judyˮ (Mt 2,6). Wydaje się, że Ewangeliście nie tyle zależało na przywołaniu tekstu w dosłownym brzmieniu, co raczej na wskazaniu jego sensu: podczas gdy tekst hebrajski mówi o Betlejem „małymˮ (w sensie demograficznym), tekst ewangeliczny podkreśla jego „wielkośćˮ (wynikającą z faktu, iż jest ono miejsce narodzin Zbawiciela świata)[17].

O tym, że w czasach Chrystusa żywe były oczekiwania spełnienia proroctwa Natana (2 Sm 7,12) oraz proroctwa Micheasza (Mi 5,1) świadczy również fragment Ewangelii Jana, przytaczający panującą wśród ludu opinię: „Czyż Pismo nie mówi, że Mesjasz będzie pochodził z potomstwa Dawidowego i z miasteczka Betlejem, skąd był Dawid?ˮ (J 7,42). Obie te zapowiedzi ziściły się, gdy „Jezus narodził się w Betlejem w Judei za panowania króla Herodaˮ (Mt 2,1). Ich wypełnienie zostało uroczyście proklamowane przez Bożego posłańca, który betlejemskim pasterzom ogłosił: „Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: Dziś bowiem w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan!ˮ (Łk 2,11).