Starochrześcijański hymn wieści, iż wszystko stało się przez To Słowo. Czytamy w hymnie: „Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało.” (J 1,3)

Ta część hymnu podkreśla rolę Słowa w dziele stworzenia świata. Słowo bowiem uczestniczy w dziele stworzenia świata jako aktywny Współtwórca i Stwarzający. W sposób szczególny w dziele stworzenia człowieka. Współdziałające i Stwarzające Słowo jest nie tyle Królem Świata, co jego Panem. Stąd też całe stworzenie, a zatem i każdy człowiek, winien Słowu jako swojemu Panu posłuszeństwo. Nie negując znaczenia Słowa w dziele stworzenia świata, należy podkreślić, iż J 1,3 wskazuje również na działanie Słowa w dziele objawiania, które dokonuje się w historii określanej mianem historii zbawienia. Nic bowiem co dokonało się w dziejach zbawienia nie mogło i nie może się wydarzyć bez Tego, który jest „Słowem”. Można ten fragment tłumaczyć jako „wszystko w Nim się objawiło (stało się) – objawiło się i trwa”. Działalność objawicielska Słowa ma miejsce nie tylko w momencie stwarzania świata, ale rozciąga się na całą historię. Bez działania Słowa nic by nie zostało stworzone, nic też nie mogłoby się zdarzyć w historii zbawienia. Nie byłoby ani świata, ani jego dziejów.

Dzieło stworzenia było pierwszym wydarzeniem w którym dokonała się objawicielska działalność Słowa. To objawienie nie zakończyło się jednak wraz ze stworzeniem świata – zwłaszcza człowieka. Wręcz przeciwnie, działalność Słowa nieustannie trwa w dziejach ludzi, prowadząc ich do zbawienia[17]. Słowo jest pośrednikiem, jest narzędziem stwórczej działalności Boga. Nie jest jednak Ono pomiędzy Bogiem i światem, ale współdziała z Bogiem w procesie kreowania świata i historii. Autor hymnu przyznaje Słowu moc równą Bogu Ojcu.

O ile starotestamentalna Mądrość (Prz 8,22-30; Syr 24), która była stworzona przez Boga, jedynie towarzyszyła Bogu w dziele stwarzania świata i kierowaniu historią człowieka, to Słowo jest Osobą, która jest Bogiem. Jest równa Bogu Ojcu Stworzycielowi i jako Osoba uczestniczy w całej stwórczej działalności Boga – tak w stosunku do świata jak i do historii. „Bez Niego nic się nie stało” (J 1,3). „Świat i historia, ludzie i ich dzieje pozostają w stałej, dynamicznej więzi ze Słowem, które jest u Boga; Ono jest stale aktywnym źródłem istnienia stworzeń i motorem ich dziejów”[18]. Wszystko stało się przez Słowo i bez Niego nic nie istnieje.