W naszym ostatnim spotkaniu powiedzieliśmy o trzech etapach powstawania, kształtowania się Dobrej Nowiny Jezusa Chrystusa – Dobrej Nowiny o Jezusie Chrystusie. Powiedzieliśmy, iż najpierw było wydarzenie Jezusa – Jego życie: głoszenie Dobrej Nowiny, męka, śmierć i zmartwychwstanie, wniebowstąpienie. Później był czas ustnego przekazywania opowiadań o Jezusie Chrystusie, potem zaś nastąpiło spisanie tego wszystkiego, powstały cztery Ewangelie dziś nazywane kanonicznymi. My chcemy w czasie naszych wykładów próbować docierać do tego obrazu Jezusa, do tych wydarzeń, które bezpośrednio łączą się z Mistrzem z Nazaretu. Obecny czas Bożego Narodzenia w sposób oczywisty prowadzi nas do tajemnicy Betlejem, gdzie Słowo Stało się ciałem i zamieszkało między Nami.

Swoistym początkiem czasu miłosierdzia Boga na ziemi było nadejście „pełni czasów” (Ga 4,4), gdy Bóg zesłał Swojego Syna, by objawić człowiekowi w ostateczny sposób swoją miłość. Owa pełnia czasów nie nastąpiła jednak dopiero w Betlejem w wydarzeniu narodzeniu Jezusa, ale – co podkreśla papież Franciszek w Bulli zapowiadającej rok miłosierdzia[1] – w wydarzeniu zwiastowania, gdy Bóg stał się w sposób szczególny Emmanuelem – Bogiem z nami (Mt 1,23). W tajemnicy zwiastowania Odwieczne Słowo stało się ciałem i zamieszkało pośród nas (J 1,14).