Markowe opisy o Jezusie sprawiają niekiedy pewien kłopot.
Ważna jest także jeszcze jedna myśl. Przyjście Syna Człowieczego w chwale spowoduje zniszczenie świata grzechu. Wzmianka o zjawiskach kosmicznych zwraca uwagę, iż przed chwalebnym przyjściem Chrystusa nastąpi koniec obecnej rzeczywistości, a paruzja zapoczątkuje nową rzeczywistość. Chwalebne przyjście Jezusa będzie stworzeniem nowego świata. Istotne jest więc, że cały wszechświat, razem z człowiekiem, zostanie przez Boga przekształcony w nowe stworzenie. Prorocy mówią wiele razy o nowej ziemi i nowym niebie, aby podkreślić fakt przemiany obecnej rzeczywistości (Iz 65,17; 66,22). Chodzi o ostateczne i pełne odnowienie, które dokona się na końcu czasu. Myśl o nowym stworzeniu, znajdująca się także na kartach Nowego Testamentu (por. Mt 19,28; Dz 3,20-21; Rz 8,19; Ap 21,1.5), wystarczająco uzasadnia hipotezę, że Bóg nie unicestwi stworzenia (por. Ap 4,11).
Zjawiska kosmiczne, przedstawione w mowie eschatologicznej, są zatem wyrazistymi obrazami, które podkreślają, że nastąpi niezwykła Boże interwencja – nadejście Syna Człowieczego. Jezus zamierza przynieść pociechę i wzbudzić nadzieję, że nastąpi Boża interwencja, która położy kres złu i przyczyni się do stworzenia nowego świata i nowej ludzkości.
[1] Euzebiusz z Cezarei, Historia kościelna, III, 39, 15 (przekład A. Lisiecki), Poznań 1924, s. 143-144. Por. R. Bartnicki, Ewangelie synoptyczne, dz. cyt., s. 24-25; T. Loska, Ewangelia według św. Marka, dz. cyt., s. 11-12; J. Kudasiewicz, Ewangelie synoptyczne dzisiaj, dz. cyt., s. 158; A. Malina, Ewangelia według Świętego. Marka, dz. cyt., s. 54.
[2] Por. J. Kudasiewicz, Ewangelie synoptyczne dzisiaj, dz. cyt., s. 189182; A. Salas, Ewangelie synoptyczne. Jezus – Ten, który głosi Królestwo Boże, Częstochowa: Edycja Świętego Pawła 2002, s. 22.
[3] M. Bednarz, Czy Jezus znał dzień paruzji?, w: Tarnowskie Studia Teologiczne, t. XXI/1-2, Tarnów: Biblos 2002, s. 77-92.
[4] M. Ziółkowski, Teologia końca świata, Toronto 1975, s. 62.63.