Pierwsze prawo miłosierdzia przejdź do galerii

Głoszący kazania tego dnia ks. Michał Dąbrówka przypomniał słowa św. Augustyna, który pisał „kiedy do Ciebie przywrę całą swoją istotą skończy się dla mnie wszelki ból i trud i wtedy moje życie będzie naprawdę żywe, całe napełnione Tobą”. - Mówiąc inaczej. Kiedy przytulę się do Ciebie, Boże, Ojcze, to moje życie będzie naprawdę żywe - tłumaczył.

Zaprosił następnie słuchaczy kazania do poważnego potraktowania małej dynamiki: przytulcie na chwilę brata, siostrę siedzącą obok. - Fajnie? A to jest tylko od człowieka. To przytulenie. A chcielibyście doświadczyć czegoś podobnego od Boga? Takiej Jego bliskości, czułości? Ja bym chciał - mówił. Jednak jest coś co przeszkadza w doświadczeniu tego. To jest dopuszczanie się niesprawiedliwości, o której Jezus mówi w Ewangelii. To nieuczciwość, ale też obojętność na drugiego człowieka, brak dobroci dla bliźniego. - Jeśli jesteś zamknięty na ludzi, to jak możesz być otwarty na Boga? - pytał kaznodzieja. 

- Owszem, możesz być zanurzony w Bożym Miłosierdziu po uszy, zanurzony, ale jak nie masz serca dla drugiego człowieka, to będziesz jak ten kamień w rzece. Zanurzony, ale woda go opływa. Jak go wyciągniesz z rzeki i rozłupiesz, to w środku będzie suchy jak pieprz - tłumaczył.

Ważnym atrybutem w kazaniu okazała się pięść. Najpierw kaznodzieja prosił pielgrzymów, by zacisnęli dłonie. Ponoć dłoń zaciśnięta w pięść, takie są proporcje, ma wielkość ludzkiego serca. Solidnie zaciśniętą pięść trudno jest otworzyć drugiemu człowiekowi. - Jak otworzysz swoje serce na drugiego człowieka, to będziesz żył. Jak zamkniesz, to umrzesz. Jezus zachęca: walczcie, żeby przejść przez ciasną bramę do królestwa Bożego - mówił ks. Michał.

Jak otworzyć serce? - Naśladuj Jezusa. Naśladuj Jezusa w Jego spojrzeniu. Zobaczcie. U Jezusa bardzo często poruszenie miłosierdziem zaczynało się od spojrzenia. Formułuję teraz pierwsze prawo miłosierdzia. Brzmi tak: „Spojrzenie, prowadzi do wzruszenia”. Rozumiesz? Patrzysz na człowieka, przyglądasz mu się, widzisz jego biedę, nędzę, a to porusza twoje serce. Problemem jest to, że my na siebie tak nie patrzymy - dodał ks. Michał Dąbrówka.

Po Eucharystii, kiedy grupy wyruszyły z miejsc sprawowania liturgii w dalsza drogę, w każdej z nich kapłan niósł przez kilka kilometrów Najświętszy Sakrament.

Wieczorny apel połączony był z kolejną aplikacją balsamu miłosierdzia. Tego wieczoru naznaczane nim były dłonie.