Jeżeli jeden jest Duch Święty, który działa w sercach ludzi, to dlaczego tak bardzo różnimy się od siebie?

Te różnice mają najpierw naturalne podłoże. Różnimy się, ponieważ – z punktu widzenia biologicznego – każdy jest jedyną i niepowtarzalną jednostką. Zostaje to jeszcze wzmocnione przez naszą osobistą historię i kulturę, w której wyrastamy. Wynikają one także z niesłychanej kreatywności Ducha Świętego. Duch Święty to Wielki Artysta – nie naśladuje, nie powtarza się, nie stwarza kopii.

Działanie Ducha Świętego zawsze będzie budzić zdumienie. Działa On bowiem w każdym chrześcijaninie, w każdym człowieku we właściwy dla siebie sposób, a więc w sposób – jak to zauważyliśmy – niepowtarzalny, a równocześnie w sposób odpowiedni dla konkretnego człowieka. Duch Święty hojnie rozlewa swoje dary. Jednemu daje dar słowa, umysł innego oświeca do poznania prawd nadprzyrodzonych, jeszcze innemu daje dar mądrości w spojrzeniu na otaczającą rzeczywistość „oczami Bożymi”; komuś udziela daru rady, a innemu daru męstwa i bojaźni Bożej. Każdemu ofiaruje dar jemu potrzebny i potrzebny tym, z którymi wędruje przez życie i każdego zaprasza do działania zgodnie z udzielonym darem dla budowania wspólnoty i osobistego uświęcenia.