Dary Ducha

„Dary Ducha” o których Paweł pisze są także czynnościami wykonywanymi na rzecz wspólnoty, na rzecz wspólnego dobra.

W Liście do Rzymian Apostoł Paweł pisze o charismata – „darach Ducha” jako czynnościach wykonywanych dla wspólnego dobra: „Mamy zaś według udzielonej nam łaski różne dary: bądź dar proroctwa – do stosowania zgodnie z wiarą; bądź to urząd diakona – dla wykonywania czynności diakońskich; bądź urząd nauczyciela – dla wypełniania czynności nauczycielskich; bądź dar upominania – dla karcenia. Kto zajmuje się rozdawaniem, niech to czyni ze szczodrobliwością; kto jest przełożonym, niech działa z gorliwością; kto pełni uczynki miłosierdzia, niech to czyni ochoczo.” (Rz 12,6-8). Dary opisane przez Pawła w tym fragmencie obejmują „wykonywanie czynności”, „wypełnianie czynności”, „rozdawanie”, „działanie” oraz „pełnienie uczynków miłosierdzia”. Można tu także dodać „dar wspierania pomocą” i „rządzenia”, o czym pisze Paweł w Liście do Koryntian (1Kor 12,28). Wszystkie powyższe dary Ducha miały służyć wspólnemu dobru Kościoła. Były one niewątpliwie widzialnymi owocami Ducha. „Dary Ducha” są obecne również w pełniących posługi urzędowe w Kościele. Dla Pawła wszystkie rodzaje posług w Kościele były „charyzmatyczne”, pochodziły bowiem od Chrystusa i wykonywane były pod natchnieniem Ducha.