Bp Andrzej Jeż dziękuje diecezjanom za ofiarność na rzecz ubogich. Apeluje o codzienną troskę wobec potrzebujących.
Niekiedy zdarza się jednak, że możliwości danej wspólnoty parafialnej są zbyt małe, by móc przyjść z adekwatną do skali potrzeb pomocą. W takich sytuacjach swoją pomocą służy Caritas diecezjalna dysponująca większymi możliwościami a także prowadzonymi przez siebie specjalistycznymi placówkami pomocowymi. W ubiegłym roku Caritas Diecezji Tarnowskiej przyszła z pomocą prawie dziesięciu tysiącom osób, które skorzystały z placówek prowadzonych przez Caritas: hospicjów, domów i stacji opieki, placówek rehabilitacyjnych, świetlic oraz domu dla bezdomnych. Oprócz własnych placówek Caritas diecezjalna prowadziła lub wspierała również inne akcje pomocowe, takie jak: dożywianie i wypoczynek dzieci (Wigilijne Dzieło Pomocy Dzieciom), leczenie i rehabilitacja osób chorujących na przewlekłe lub rzadkie choroby (Akcja Wielkanocna), pomoc rodzinom w wykończeniu domu (program „Gniazdo”) czy też zaopatrzenie dzieci z ubogich rodzin w pomoce szkolne (program „Tornister pełen uśmiechów”). Duża część środków finansowych przeznaczonych na pokrycie kosztów związanych z tymi działaniami pochodziła z 1% podatku przekazanego przez Was, drodzy Diecezjanie, na rzecz Caritas Diecezji Tarnowskiej. W obecnym roku udało się w ten sposób zebrać w skali naszej diecezji 1 578 912 złotych. Wszystkim, którzy przekazali 1% swojego podatku na rzecz Caritas, a także tym wszystkim, którzy pomogli innym w zrealizowaniu tego dobrego dzieła, gorąco dziękuję!
Jako wspólnota diecezjalna stanowimy cząstkę Kościoła powszechnego, dlatego też czynnie angażujemy się w pomoc innym wspólnotom, które doświadczają czy to katastrof naturalnych, czy też cierpią w wyniku wojen lub panującej powszechnie biedy. Tylko w tym roku, jako diecezja wsparliśmy ofiary wojny w Syrii na kwotę około 510 tysięcy złotych; poszkodowanych przez tragiczne trzęsienie ziemi w Meksyku na kwotę 325 tysięcy złotych oraz naszych rodaków doświadczonych przez sierpniowe nawałnice wsparliśmy rekordową kwotą 1 miliona 300 tysięcy złotych. Za ten wielki dar solidarności z ubogimi w naszej Ojczyźnie i na całym świecie, w kontekście przeżywanego Światowego Dnia Ubogich, pragnę gorąco podziękować!
W Polsce, dzięki rozwojowi gospodarczemu oraz różnym formom wsparcia, stopniowo zanika zjawisko ubóstwa. Dlatego też w kontekście działań pomocowych podejmowanych w naszej diecezji, pragnę zwrócić uwagę na przeniesienie akcentu z troski o pomoc materialną – chociaż ona ciągle będzie aktualna – na pokonywanie ubóstwa duchowego. Starzejące się społeczeństwo, wzrastająca liczba osób samotnych, przeżywających depresje i załamania psychiczne, poranione negatywnymi skutkami migracji zarobkowej małżeństwa i rodziny, w naglący sposób potrzebują nade wszystko zainteresowania i obecności innych, którzy mogą być dla nich nieocenionym wsparciem w trudnym położeniu. Gorąco zachęcam do odwiedzania osób starszych, samotnych i chorych. Młodzież może im pomagać w robieniu zakupów, przynoszeniu lekarstw z apteki, a także w pracach domowych. Taka postawa solidarności z potrzebującymi budzi w nas i kształtuje najpiękniejsze pokłady człowieczeństwa.