Kontynuatorem dzieła Jezusa i współpracownikiem, czy raczej przewodnikiem Kościoła w misji głoszenia Dobrej Nowiny jest Duch Święty. Jego przyjście zapowiadał Jezus: „będę prosił Ojca, a innego Pocieszyciela da wam, aby z wami był na zawsze – Ducha Prawdy, którego świat przyjąć nie może, ponieważ Go nie widzi ani nie zna. Ale wy Go znacie, ponieważ u was przebywa i w was będzie” (J 14,16-17).

Szczególnie Ewangelia wg św. Jana, przywołując słowa Jezusa, określa misję, jaką Duch Święty będzie odgrywał w Kościele i w życiu każdego wierzącego (J 3,3.6; 20,22-23). Można powiedzieć, że w Czwartej Ewangelii mamy niejako wykład nauki o Duchu Świętym. Jezus wielokrotnie w przekazie ostatniej Ewangelii zapowiada nadejście Ducha Świętego. Jest to widoczne szczególnie w Mowie pożegnalnej, zawierającej pięć obietnic Jego zesłania (J 14,16-17; 14,25-26; 15,26-27; 16,8-11; 16,13-15). Wszystkie mówią o Jego doskonalącym działaniu wobec całej wspólnoty Kościoła i poszczególnych wierzących.

W pierwszej obietnicy zapowiadając nadejście Ducha Świętego (J 14,16-17) Ewangelia wg św. Jana, określa Jego Osobę mianem: „Pocieszyciel” („Paraklet”) i „Duch Prawdy”. Pierwsze określenie – „Paraklet”, znajduje się jedynie w tekście Czwartej Ewangelii. Terminem tym określano kogoś, kto był w stanie zapewnić pomoc, wstawiennictwo, obronę, ale też kto był oskarżycielem (J 16,8-11). Chodzi także o przewodnika, pomocnika, opiekuna słabych. Działanie Ducha Świętego będzie podobne do działania Syna (J 7,18; 8,50.54). Będzie On Jego kontynuacją po odejściu do Ojca, ale będzie także stale udzielał uczniom miłości Boga, która wynika ze zbawczej śmierci Chrystusa. „Paraklet” nazwany jest także „Duchem Prawdy” (J 14,17). Słowo „prawda” u Jana oznacza Boga oraz Jego objawienie przyniesione przez Jezusa. Duch Święty jest „Duchem Prawdy”, gdyż pozwala w pełni pojąć prawdę objawioną w Jezusie Chrystusie i pozwala przeniknąć tajemnicę zbawienia, które się przez Niego dokonało.

Misja Ducha Świętego będzie podobna do misji Syna. Jezus zapowie: „Pocieszyciel (Paraklet), Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem” (J 14,25-26). A zatem zadaniem Ducha Świętego będzie „nauczyć” i „przypomnieć”. W Ewangelii św. Jana słowo „nauczać” oznacza „objawiać”. Chodzi o to, że Duch Święty sprawi, że ludzie przyjmą nauczanie Jezusa z wiarą. Słowo „nauczać” oznacza w tym wypadku „doprowadzić do właściwego rozumienia”. Natomiast słowo „przypomni” znaczy: „uobecni na nowo objawienie Jezusa”, „pozwoli doświadczyć działania prawdy w sobie”.

Duch Święty sprawi, że wierzący będą mogli uwewnętrznić objawienie dane przez Jezusa, ale nie poszerzy On jego zakresu. Wiara jest darem Ducha Świętego, jaki otrzymuje każdy człowiek. Ale potrzebne jest także jej stałe wzmacnianie i wzrost. Jest to możliwe dzięki zachowywaniu nauki Jezusa Chrystusa. Wsparcie na tej drodze chrześcijanie otrzymują od „Ducha Prawdy”.