Tu są najlepsi nauczyciele. Od ich kanonizacji właśnie mija 935 lat. Wskazują pewną i sprawdzoną drogę do świętości.
W Tropiu 15 lipca odbyła się uroczystość odpustowa ku czci świętych Andrzeja Świerada i Benedykta. Przewodniczył jej bp Władysław Bobowski. Homilię wygłosił ks. prał. Józef Wałaszek, proboszcz z Podegrodzia.
- Św. Andrzej Świerad i św. Benedykt są dla nas wszystkich nauczycielami i drogowskazami prowadzącymi nas ku świętości i Bogu. Oni wyrastali w wielkiej tradycji zakonu św. Benedykta, który wprowadził zasadę "ora et labora" i wedle niej anonimowi mnisi przekształcili całą naszą kulturę, budując cywilizację europejską - przypominał dziś w Tropiu ks. Józef Wałaszek.
Czego nas uczą? - Najpierw uczą nas pracy, następnie wyrzeczenia, zmagania się i cierpienia, a po trzecie modlitwy - wyliczał homileta.
Przywołał obraz pustelnika Świerada, który karczował lasy, uprawiał pole, i uczył tej pracy mieszkających tu ludzi. Przekonywał, że wyrzeczenia, pokuta i zmaganie, których dziś chcielibyśmy za wszelką cenę uniknąć, są jedyną drogą życia duchowego i społecznego. Modlitwa z kolei, nieunikniona w budowaniu relacji z Bogiem, wymaga milczenia, ciszy i samotności.
- Kto osiągnie te trzy cnoty, zbuduje wielkie rzeczy i osiągnie świętość życia - zapewniał ks. prał. Józef Wałaszek, zapraszając wszystkich do szkoły wiary, jaką pozostawili nam święci Świerad i Benedykt.
Pięknie położone sanktuarium świętych Świerada i Benedykta w Tropiu jest jednym z najstarszych kościołów w Polsce. Ufundował go król Kazimierz Odnowiciel Beata Malec-Suwara /Foto Gość Obaj zostali wyniesieni na ołtarze w 1083 roku. Ich ciała spoczywają w katedrze w Nitrze. W Tropiu mieli swą pustelnię, co w swoich rocznikach zanotował Jan Długosz pod rokiem 998. Grota zachowała się do dzisiaj. Natomiast w kościele, jednym z najstarszych w Polsce, położonym na skale nad wodami Dunajca znajduje się ich sanktuarium.
W czasie uroczystości odpustowej bp Władysław Bobowski pobłogosławił ponadto tegoroczny miód. Uważa się, że miód leśny był jednym z pokarmów, którym mógł żywić się św. Świerad.