Chrzest w Pismach Apostolskich
Dzieje Apostolskie przynoszą nam liczne świadectwa o tym, że od początku głoszeniu Słowa towarzyszyło udzielanie chrztu tym, którzy przyjęli wiarę.
Biblijne uzasadnienie chrztu niemowląt
Teksty nowotestamentalne wydają się w pełni uzasadniać kwestionowaną przez niektóre Kościoły protestanckie praktykę udzielania chrztu niemowlętom.
I tak na przykład w trzech fragmentach Dziejów Apostolskich (11,14; 16,33; 18,8) jest mowa o przyjęciu chrztu przez całe domy. Otóż grecki termin oikos – dom, obejmuje nie tylko rodziców, lecz także ich dzieci i wszystkich zamieszkałych pod tym samym dachem.
Również wzmiankę Pawła Apostoła o świętości dzieci chrześcijańskich małżonków w 1 Kor 7,14 uważa się też za aluzję do praktyki chrztu dzieci.
Inną przesłanką jest polecenie Jezusa: „Pozwólcie dzieciom przychodzić do mnie” (Mk 10,14). Wielu komentatorów rozumie te słowa Jezusa jako formalne przyzwolenie na chrzest nie tylko dorosłych, ale i dzieci.
Pewien argument na korzyść praktyki chrztu niemowląt wyprowadza się również z Pawłowej typologii chrzcielnej: przejście przez Morze Czerwone – chrzest. Jak w tamtym przejściu przez morze brały udział również dzieci, tak w antytypie tego wydarzenia, czyli w chrzcie nowotestamentalnym mają pełne prawo uczestniczyć dzieci.
