Namaszczenie chorych - Pisma i Prorocy

Nawet jeśli ludzie Starego Testamentu podejmowali jakieś praktyki medyczne w celu leczenia chorych (zob. np. Mdr 7,20; Iz 1,6; Jr 8,22), to jednak ostatecznie wierzono, że uzdrawiającym jest sam Bóg. Bardzo wymownie w tym kontekście brzmią pouczenia Syracha:

„Czcij lekarza czcią należną z powodu jego posług, albowiem i jego stworzył Pan. Od Najwyższego pochodzi uzdrowienie, i od Króla dar się otrzymuje. (...) Pan stworzył z ziemi lekarstwa, a człowiek mądry nie będzie nimi gardził. Czyż to nie drzewo wodę uczyniło słodką, aby moc Jego poznano? On dał ludziom wiedzę, aby się wsławili dzięki Jego dziwnym dziełom. Dzięki nim się leczy i ból usuwa, z nich aptekarz sporządza leki, aby się nie kończyło Jego działanie i pokój od Niego był po całej ziemi. Synu, w chorobie swej nie odwracaj się od Pana, ale módl się do Niego, a On cię uleczy. (...) Potem sprowadź lekarza, bo jego też stworzył Pan, nie odsuwaj się od niego, albowiem jest on ci potrzebny. Jest czas, kiedy w ich rękach jest wyjście z choroby: oni sami będą błagać Pana, aby dał im moc przyniesienia ulgi i uleczenia, celem zachowania życia”  (Syr 38,1-2. 4-9. 12-14).

Mędrzec Syrach w przytoczonym pouczeniu, podkreślił bardzo mocno, że zarówno sztuka leczenia, jak również wszelkie lekarstwa pochodzą od Boga jako Stwórcy. Sam lekarz jest także - zdaniem Mędrca - stwórczym dziełem Boga. W takim ujęciu zatem uleczenie z choroby jest niewątpliwym dziełem Boga. Stąd też Syrach wzywał adresatów swych pouczeń do modlitwy w chorobie, aby wyprosić u Boga łaskę uzdrowienia (zob. Syr 38,9).

Uzdrowienie, jakiego dokonywał  Bóg, mogło być wynikiem Jego bezpośredniego działania (zob. np. 2 Krl 20,1-11), albo dokonywało się dzięki posłudze proroków (zob. 1 Krl 17,17-24; 2 Krl 5,1-19) lub anioła  (zob. Tb 8,1-3; 11,1-13). W każdym jednak z przypadków to Bóg był Tym, który ostatecznie uzdrawiał. Wymownym potwierdzeniem tej tezy jest niewątpliwie znaczenie imienia anioła Rafała, dzięki którego pomocy dokonało się uzdrowienie Sary i Tobiasza: Rāp̄āēl - „Bóg leczy/uzdrowił” (Tb 3,17).