Zofia: Należymy z mężem do róż różańcowych. Ja do św. Jana Pawła II, a mąż do św. Jana Vianneya. Od 2017 roku prowadzimy Dom Modlitwy św. Charbela. Spotykamy się raz w tygodniu w czwartki, na modlitwę w różnych intencjach. Odmawiamy różaniec, koronkę do Bożego Miłosierdzia za parafię, kapłanów, rodziny, potrzebujących, za rodziny, zmarłych. Doświadczamy opieki św. Charbela, który wyprasza wiele łask potrzebującym, a modlitwa wnosi w nasze życie wielki pokój, pomaga radzić sobie z problemami, które na nas spadają.

„Parafia jest dla nas domem, ale i mostem do wzajemnego poznania, tworzenia coraz silniejszych więzi łączących nas w jeden żywy organizm parafialny.”

Janusz: Nie jesteśmy grupą hermetyczną, ponieważ modlitwa otwiera na innych, sprzyja tworzeniu duchowej atmosfery, w której mogą wzrastać inne dzieła. Modlitwa jest jak powietrze, którym parafia oddycha. Jest nas 6 osób, które tworzą Dom Modlitwy. Może on liczyć do 10. Chodzi o to, żeby ta idea rodzinnej modlitwy, uwielbienia pączkowała, inspirowała innych. W życie parafialne są zaangażowane nasze dzieci.