Rodzina zawsze myślała o nim jak o wyjątkowym człowieku – mówi Władysława Kuzera, jego bratanica mieszkająca w Słonej. To tu 16 czerwca przy pomniku poświęconym pamięci bł. Krystyna Gondka mieszkańcy uczcili pamięć swojego krajana w 20. rocznicę jego beatyfikacji.

Uroczystość rozpoczęła się Mszą św., której przewodniczył o. Jacek Koman OFM, minister prowincjalny Prowincji Matki Bożej Anielskiej Zakonu Braci Mniejszych w Polsce, a koncelebrowali dwaj zakliczyńscy proboszczowie – gwardian zakliczyńskiego konwentu o. Nataniel Marchwiany OFM z parafii pw. Matki Bożej Anielskiej i ks. Paweł Mikulski z parafii pw. św. Idziego Opata. Pomnik bł. Krystyna stojący na stromym wzniesieniu w miejscu domu rodzinnego pochodzącego stąd męczennika postawili mieszkańcy Słonej z inicjatywy i według koncepcji lokalnego przedsiębiorcy Jacentego Dębosza w 2010 roku. Błogosławiony urodził się 6 kwietnia 1909 roku. Jego chrzcielne imię to Wojciech. W roku 1929 złożył swoje pierwsze śluby zakonne. Do kapłaństwa przygotowywał się w Wyższym Seminarium Duchownym w Przemyślu, które ukończył z wyróżnieniem. Święcenia kapłańskie przyjął w katedrze przemyskiej 21 czerwca 1936 roku. Droga krzyżowa o. Krystyna wraz z jego trzema innymi współbraćmi zakonnikami zaczęła się w uroczystość Matki Bożej Częstochowskiej, 26 sierpnia 1940 roku we Włocławku. Aresztowani przetrzymywani przez trzy dni w obozie przejściowym w Szczeglinie k. Poznania zostali następnie przewiezieni do obozu koncentracyjnego w Sachsenhasen (Oranienburg), a stamtąd przetransportowani do Dachau. Ojciec Krystyn zmarł w obozie z głodu i wycieńczenia 23 lipca 1942 roku. – Kiedy szedł tego dnia na rewir, przeczuwał, że już nie wróci. Pożegnał się ze swoimi współwięźniami słowami: „Do zobaczenia w niebie” – opowiada pani Władysława. Słowa te także zostały zamieszczone na pomniku w Słonej. O. Krystyn Gondek został beatyfikowany w gronie 108 Męczenników II Wojny Światowej przez papieża Jana Pawła II 13 czerwca 1999 roku. – Jakie znaczenie ma ich męczeńska śmierć dla nas? – pytał zebranych przy pomniku o. Jacek Koman OFM, przekonując, że jej odkrycie jest ciągle jeszcze przed nami. Z jej perspektywy powinniśmy patrzeć na swoje chrześcijańskie życie i powołanie do świętości, na nasze codzienne trudy i przeciwności.