W sierpniową niedzielę synodalną będziemy rozważać, w jaki sposób realizować w parafii jedność i współpracę w ramach wspólnoty oraz poza nią.
Numer 67 „Dyrektorium ekumenicznego” mówi, że parafia jako wspólnota kościelna zgromadzona wokół Eucharystii winna być miejscem autentycznego świadectwa ekumenicznego, a jednym z jej wielkich obowiązków jest wychowanie członków tej wspólnoty w duchu ekumenicznym.
Jak to się winno przejawiać w praktyce? Wymaga to homilii i katechezy. A jeżeli są ku temu możliwości i warunki, także współpracy z odnośnymi parafiami innych chrześcijan. – Na poziomie parafialnym w realiach naszej diecezji nie jest to temat marginalny. Dlatego też wobec pojawiającego się wśród nominalnych katolików indyferentyzmu religijnego potrzebne jest informowanie w sposób kompetentny, kompleksowy o istniejących różnicach międzywyznaniowych – tłumaczy ks. Dariusz Brzegowy z Komisji Prawnej V Synodu Diecezji Tarnowskiej. Jeżeli bowiem wobec wyznawców innych religii, szczególnie chrześcijańskich, pojawia się nieufność czy wrogość, to często wynikają one z niewiedzy.
Wyraź swoją opinię
napisz do redakcji:
gosc@gosc.plpodziel się