Pasterze

W Starym Testamencie pasterzy darzono szacunkiem. Pasterzem był Mojżesz, Dawid i wielu innych Izraelitów. W czasie przyjścia na świat Jezusa ich sytuacja diametralnie się zmieniła. Przyczyną było prawdopodobnie to, że z racji wykonywanej pracy nie mogli spełniać wszystkich obowiązków dotyczących zachowania czystości rytualnej. Wydaje się, że Autor Trzeciej Ewangelii celowo przedstawił pasterzy jako pierwszych, którym została ogłoszona Dobra Nowina, aby pokazać, że Bóg przychodzi nie tylko do władców i kapłanów, ale także do grzeszników i słabych.

Wiadomość o narodzeniu Jezusa dotarła w pierwszej kolejności do pasterzy, którzy prawdopodobnie pilnowali stad należących do mieszkańców miasteczka. Nie Cesarz, kapłani czy faryzeusze, ale pasterze – przedstawiciele najbardziej pogardzanej w społeczeństwie grupy – dowiedzieli się o narodzeniu Jezusa [18].

Powtarzając w Łk 2,12 o tym, że Dziecię leżące w żłobie jest owinięte w pieluszki, autor nawiązuje do Księgi Mądrości, gdzie Salomon mówi: „W pieluszkach i wśród trosk mnie wychowano. Żaden bowiem z królów nie miał innego początku narodzin” (Mdr 7,4-5). Skoro ewangelista powtarza informację o żłobie i pieluszkach, niewątpliwie oznacza to, iż te szczegóły były dla niego niezwykle istotne. Najważniejszym jednak znakiem jest Nowonarodzony, którego znalezienie ma być dla pasterzy potwierdzeniem wiarygodności słów anioła[19].

Poruszeni orędziem anielskim, pasterze natychmiast wyruszyli, by zobaczyć Nowonarodzonego. Celem ich podróży nie było sprawdzenie prawdomówności anioła. Oni byli o tym przekonani i dlatego udali się z pospiechem do Betlejem. „Udali się też z pośpiechem i znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące w żłobie. Gdy Je ujrzeli, opowiedzieli o tym, co im zostało objawione o tym Dziecięciu” (Łk 2,16-17). Z przekazu św. Łukasza nie wynika komu opowiedzieli pasterze o wszystkim co zobaczyli. Być może ewangelista miał na myśli ludzi, których spotkali wracając do swych stad. Bardziej jednak wydaje się, iż dla Łukasza najważniejszym jest to, że wiadomość o narodzeniu Zbawiciela zaczynała się coraz bardziej rozprzestrzeniać. Reakcji ludzi, którym pasterze opowiedzieli o tym co zobaczyli, towarzyszy zdziwienie lub zdumienie. Szczególnie jednak dla nas ciekawym jest ostatnie zdanie Łukaszowego przekazu o Bożym narodzeniu.