Żuk - król dróg do świętości

Tytułowy żuk to samochód, którym kleryk z Kongregacji św. Filipa Neri pojechał z pielgrzymką do Tuchowa, by zadośćuczynić tradycji filipińskiego wędrowania do Matki Bożej Tuchowskiej. Nie można było tam pójść pieszo z powodu epidemii, ale można było przejechać całą trasę i zawieźć do Tuchowa wszystkie intencje pielgrzymów.

Tym razem żuk służy przygotowaniu do uroczystości św. Filipa Neri, założyciela kongregacji księży, którzy posługują w Tarnowie. Filipini przeżywają nowennę przed tą uroczystością i zapraszają do udziału w niej w niecodzienny sposób.

Przypominają też, że „św. Filip został obdarzony łaską pobożności, którą porównywano do ogarniającego go płomienia. Czasem doznania były tak intensywne, że mdlał. Nie mógł się opanować, padał - jakby już umierał - na ziemię i wołał: „Już więcej nie, Panie, już więcej nie!” Przy tym zwykł był mówić, że pragnie służyć Bogu nie dlatego, że znajduje w tym radość - ale z czystej miłości.

Jeszcze jako osoba świecka, codziennie przystępował do Komunii świętej. Będąc stary, często przeżywał ekstazę podczas odprawiania Eucharystii. Kiedy był chory, nie mógł zasnąć, dopóki nie otrzymał Komunii świętej. Rozmyślając o Męce Pańskiej, stawał się blady jak popiół, oczy miał pełne łez. Modlitwę „Ojcze nasz” tak kochał, że zatrzymywał się przy każdej zawartej w niej prośbie tak długo, iż wydawało się, że nigdy przez nią nie przebrnie. Imię Madonny niemal nie schodziło z jego ust. Najczęściej powtarzał: „Maryjo Dziewico, Matko Boga, proś za mną Jezusa” i „Matko Dziewico” - przekonany, że w tych dwóch słowach zawarte są wszystkie pochwały, jakimi można obsypać Maryję. Co ważne: nie przywiązywał wielkiej wagi do tego, co odczuwał; powtarzał, że uczuciowość to jeszcze nie pobożność, i że nie powinniśmy uważać kogokolwiek za świętego z tej tylko racji, że płacze, kiedy mówi o religii”.

Księża jako przewodnika nowenny proponują św. kard. Johna Henry Newmana. Liturgiczne wspomnienie założyciela kongregacji przypada 26 maja.