Udaje nam się dotrzeć do ludzi z sakramentami

Ks. Grzegorz Kubalica pełni posługę duszpasterską w peruwiańskiej puszczy. Z tej właśnie  perspektywy opisuje życie ludzi w czasie obostrzeń nałożonych w związku z Covid-19:

Puerto Ocopa, 2 czerwca 2020 r.

Peru obecnie przoduje pod względem długości zapowiedzianej kwarantanny, jak i pod względem liczby zachorowań w Ameryce Łacińskiej. Pomimo obostrzeń udaje nam się jednak docierać z sakramentami do części parafian. Od 25 kwietnia odprawiamy msze święte w kościele parafialnym. To dzięki szefowi wioski, który wyraził na to zgodę, ponieważ w Peru w dalszym ciągu kościoły pozostają zamknięte. Jeden z misjonarzy w sąsiedniej diecezji został upomniany za to, że spowiadał ludzi.

W poniedziałek 25 maja wypłynęłyśmy, aby dostarczyć leki do wiosek. Nie te na Covid-19, bo one nie docierają nawet do nas, ale na inne choroby, ponieważ w dżungli jest ich całkiem sporo i bardzo mocno dotykają tutejszą ludność. Chroniczne niedożywienie ludzi sprawia, że choroby mają tu bardzo ciężki przebieg.

Mieliśmy wiele planów duszpasterskich: modlitwa z ludźmi, spowiedź, Eucharystia... niestety Indianie Ashaninka są całkowicie zamknięci. Jeżeli już dociera do nich jedzenie bądź leki - zostawia się je na brzegu, po czym sami je odbierają. Wiosek pilnują tzw. „ronderos”, czyli miejscowi strażnicy. Wyposażeni są oni w maczety, łuki i strzelby. Nie są to tylko gadżety, ponieważ aby chronić ludzi, są gotowi ich użyć.

Na teren wspólnot mogliśmy wejść tylko dlatego, że ludzie w całości przenieśli się na swoje pola i tam żyją. Jest to zrozumiałe, ponieważ są tam najbardziej bezpieczni. Niestety uprawiają tylko jukę i banany. Po dodaniu do tego pewnych insektów powstaje codzienne menu.

Skąd ten strach? Przez lokalne radio docierają informacje o chorobie, która wśród Indian w dżungli jest naprawdę niebezpieczna. Obecnie nie ma zachorowań na terenie naszej parafii, ale dookoła nas jest już po kilkadziesiąt przypadków. 

Ks. Grzegorz Kubalica

Peru