Władysława Szmid urodziła się 23.12. 1929 r. w Stryju na Kresach, ale wojnę spędziła z rodzicami w Dębicy (jej ojciec był kolejarzem), a do Tarnowa trafiła po studiach chemicznych na UJ w Krakowie i podjęła pracę w laboratorium w Zakładach Azotowych, na emeryturę odeszła jako specjalistka ds. normalizacji.

  Władysława Szmid - laureatka Szabli Niepodległości 2020. materiały organizatora

W działalność „Solidarności” zaangażowana od jej powstania, była m.in. tarnowską delegatką na pierwszy Okręgowy Zjazd „Solidarności” w Krakowie. Przez cały czas stanu wojennego kolportowała do podziemnych struktur „Solidarności” w tarnowskich zakładach pracy (w Azotach, Zakładach Mechanicznych Ponar i w Tamelu) podziemne wydawnictwa i prasę przywożoną z Krakowa. Działalność tę udało się zachować w tajemnicy przez 6 lat. Szczegóły tej działalności ujawniła publicznie dopiero w lutym 2018 r. na corocznym spotkaniu opłatkowym tarnowskiej „Solidarności”.

Działała w Komitecie Obywatelskim „Solidarność” . Do końca sekretarzowała w drugim Wojewódzkim Komitecie Obywatelskim w Tarnowie pod przewodnictwem Antoniego Bahra. Jest też członkiem koła w Tarnowie Światowego Związku Żołnierzy AK, jako żona partyzanta AK - prawdopodobnie najmłodszego uczestnika bitwy na Kałużówce pod Dębicą w akcji „Burza” oraz członkiem Oddziału Stryjan przy Towarzystwie Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich, w którym wspierała odbudowę polskiego Kościoła w Stryju.

Po wczesnej śmierci męża, który był leśnikiem, wychowywała samotnie dwóch synów - to właśnie jeden z nich (Jerzy) był w czasie stanu wojennego w Krakowie organizatorem i szefem siatki kolportażu wydawnictw drugiego obiegu, która rozprowadzała je na całą Polskę południowo-wschodnią, świętokrzyskie i część woj. śląskiego, drugi syn (Krzysztof) był jedną z dwóch osób, które przywoziły wtedy „bibułę” do Tarnowa.

Uhonorowana medalem 35-lecia „Solidarności” Regionu Małopolska.

Płk w st. spocz. Zbigniew Radoń urodził się 12.10.1943 r. w Tarnowie. Emerytowany Żołnierz WP. Absolwent Oficerskiej Szkoły Łączności i Akademii Wojskowej. Pełnił funkcje w Instytucjach Centralnych Ministerstwa Obrony Narodowej. Służbę zakończył w Sztabie Generalnym WP (1996).

  Płk Zbigniew Radoń - laureat „Ryngrafu Niepodległości” 2020. materiały organizatora

Działalność społeczna i historyczna zbiegła się z objęciem przez niego funkcji prezesa Sekcji Jeździeckiej CWKS Legia a potem objęciem funkcji Dyrektora Ośrodka
Sportów Konnych i Rekreacji w Starej Miłosnej koło Warszawy.

W tym czasie padł pomysł stworzenia Stowarzyszenia Szwadron Jazdy RP jako "znaku historycznego" dla Wojsk Lądowych. Ostatecznie W dniu 10 listopada 2000 roku staraniem stowarzyszenia – „Szwadron Jazdy RP” – utworzony został Reprezentacyjny Szwadron Kawalerii Wojska Polskiego. Na skutek działań płk Radonia zaczęły powstawać oddziały terenowe w Toruniu, Lublinie i Koninie. 7.10.2003 roku z inicjatywy płk Radonia został utworzony w Tarnowie terenowy oddział Szwadronu Jazdy RP i przybrał imię 5 Pułku Strzelców Konnych.

Jest inicjatorem szeregu przedsięwzięć o charakterze patriotycznym i militarnym, związanych przede wszystkim z polską tradycją kawaleryjską, kierowanych do młodzieży szkolnej i społeczeństwa regionu tarnowskiego.

Płk Radoń jest autorem książek: "Galopem przez dzieje Kawalerii Polskiej" oraz "Kawaleria Polska na Węgrzech". W przygotowaniu "Garnizon Tarnowski - rys historyczny". Publikował także cykliczne artykuły w Dzienniku Polskim, Semper Fidelis (wyd. Wydział Historyczny Uniwersytetu Rzeszowskiego) i w Szkicach Tarnowskich (wyd. PTH Tarnów).

Odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Złotym Piórem za działalność publicystyczną, Medalem "W służbie Bogu i Ojczyźnie" Starostwa Powiatowego w Tarnowie, Medalem "Pro Patria" i Złotym Krzyżem Zasługi.