Dzień Chrystusa
Paruzja i powszechne zmartwychwstanie.
Bibliografia:
- Auvray P., Léon-Dufour X., „Dzień Pański”, w: Słownik teologii biblijnej, red. X. Léon-Dufour, Poznań 1994, s. 247-253.
- Dąbek T.M., Biblia o końcu świata, Kraków 2011.
- Nelson W.B., Eschatologia, w: Słownik wiedzy biblijnej, red. B.M. Metzger, M.D. Coogan, Warszawa 1996, s. 150-152.
- Pycia J., Specyfika Łukaszowego orędzia o zmartwychwstaniu Jezusa, Tarnów 2018.
- Stachowiak L., Rubinkiewicz R. (red.), Biblia o przyszłości, Lublin 1987
- Zeilinger F., Wiara w zmartwychwstanie w Biblii, Kraków 2011.
[1] Inne synonimy wyrażenia paruzja w Nowym Testamencie Dzień Jezusa (2 Kor 1,14), Dzień Chrystusa (Flp 1,6), Dzień Syna Człowieczego (Łk 17,24), Ukazywanie się (1 Tm 6,14; 2 Tm 1,10), Objawienie (1 Kor 1,7; 1 P 1,7.13), Dzień Nawiedzenia (1 P 2,12), Dzień Gniewu (Rz 2,5), Dzień Sądu (2 P 2,9).
[2] Zob. R. Popowski, Wielki Słownik Grecko-Polski Nowego Testamentu, s. 648.471-472.
[3] Świątynia jerozolimska była dumą narodu wybranego. Rozbudowywana była na przez Heroda Wielkiego w latach 19 przed Chrystusem do prawie 70 po Chrystusie. W pracach tych uczestniczyło blisko 100 tysięcy robotników i tysiąc kapłanów. Zniszczona została w 70 roku. Zob. S. Fausti, Rozważaj i głoś Ewangelię. Katecheza narracyjna Ewangelii według św. Marka, Kraków 2002, s. 436.
[4] Kataklizmy kosmiczne mogą być też obrazami, których nie trzeba interpretować w sposób realistyczny, gdyż stanowić mogą one tło dla ukazania wielkiej interwencji Boga w dzieje stworzenia; zob. R. Rubinkiewicz, Eschatologia Księgi Apokalipsy, „Roczniki Teologiczno-Kanoniczne” 30(1983), z. 1, s. 85.
[5] Analizując wypowiedzi Chrystusa związane z królestwem Boga, daje się zauważyć, że może być ono rzeczywistością już obecną bądź zapowiedzianą i nadchodzącą. Nauczając o królestwie Bożym Jezus nawiązuje do idei znanych w środowisku palestyńskim. W czasach jednak Jezusa, oprócz nadziei nacjonalistycznych, związanych z odnowieniem Izraela, żywa też była myśl o władcy, który będzie rządził sprawiedliwie, będzie sprawował opiekę nad biednymi i uciśnionymi. Przekonanie o przyszłym i powszechnym panowaniu Boga znajduje się również w świadectwach literatury międzytestamentalnej; zob. R. Rubinkiewicz, Królestwo Boże w społeczności Izraela w literaturze apokryficznej Starego Testamentu, w: Królestwo Boże w Piśmie świętym, red. S. Łach, M. Filipiak, Lublin 1976, s. 123-124; J. Homerski, Królestwo Boże w nauczaniu Jezusa, „Roczniki Teologiczne” 42(1995), s. 61
[6] Zob. A. Paciorek, Ewangelia wg św. Mateusza. Rozdziały 14 – 28. Wstęp – przekład z oryginału – komentarz, Częstochowa 2008, s. 469-470.
[7] Grzegorz Wielki, In evangelia homiliae, 4.
[8] Zob. F. Mickiewicz, Ewangelia według świętego Łukasza, rozdziały 12 - 24, s. 367-368.
[9] Zob. A. Paciorek, „Oto my opuściliśmy wszystko…”. Odpłata dla uczniów według Mt 19,27-30, w: Deus meus et omnia, red. M. Wróbel, Lublin 2005, s. 305-313.
[10] Zob. A. Jankowski, Eschatologia biblijna, s. 71-72.
[11] Zob. S. Mędala, Ewangelia według św. Jana, rozdziały 1 – 12, Częstochowa 2009, s. 521-522.
