W Błoniu, obok willi „Ave” będącej w 1941 roku niemym świadkiem aresztowania przez Niemców ks. Romana Sitki, ówczesnego rektora WSD w Tarnowie, bp Andrzej Jeż przewodniczył Mszy św., która była sprawowana we wspomnienie błogosławionego oraz 108 męczenników II wojny światowej. Przed Mszą św. zostało odprawione nabożeństwo do bł. ks. Sitki, w czasie którego odczytano m.in. prośby i podziękowania skierowane do Boga za wstawiennictwem błogosławionego.  

W homilii bp Jeż przypomniał słowa ks. Romana, który w obliczu uwięzienia także księży przełożonych i alumnów odbywających w Błoniu konspiracyjną formację, powiedział: „Sam jestem gotów życie oddać, byleby ci byli wolni, gdyż dla mnie śmierć z rąk niemieckich byłaby pięknym epilogiem życia”.

- Ten epilog rzeczywiście nastąpił w obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu, gdzie ks. rektor Roman został zmiażdżony cierpieniem, powalony na ziemię i uduszony butem esesmana. W tamtym jednak miejscu upokorzenia i śmierci, ks. Roman okazał się zwycięzcą. Swoim życiem oddanym Bogu, Kościołowi, ludziom młodym, alumnom błogosławiony kapłan męczennik uczy nas, że w sytuacjach granicznych przeżywanych w głębokim zjednoczeniu z Bogiem, odnosimy zwycięstwo. Choć inni ludzie, sytuacje życiowe, obalają nas na ziemię, my odnajdujemy swoją godność w Bogu, który ocala i zbawia - mówił bp Jeż.

W Eucharystii uczestniczyła cała wspólnota WSD w Tarnowie, która jest strażnikiem pamięci o bł. ks. Sitce. - Co miesiąc mamy bardzo rozbudowane, piękne nabożeństwo ku czci błogosławionego. Klerycy prowadzą skrzynkę próśb i podziękowań, które są odczytywane podczas modlitwy. Ludzie młodzi proszą o rozeznanie powołania, o zdanie egzaminów, chorzy, starsi proszą o łaskę zdrowia, małżonkowie o potomstwo. Są też podziękowania. A przy obrazie bł. ks. Sitki znajdują się już wota, głównie od kapłanów za dar powołania, za wytrwanie w nim. Jest też jedno złote serce od rodziny sybirackiej za otrzymaną łaskę. Myślimy o stworzeniu muzeum pamięci ks. Romana, a w jego kaplicy powstaną witraże pokazujące życie i męczeństwo naszego rektora - mówi obecny rektor WSD ks. prał. Jacek Soprych.

Obecny na uroczystości postulator procesu kanonizacyjnego bł. ks. Sitki ks. prał. Stanisław Sojka podkreśla, że sława świętości błogosławionego jest coraz większa. - To była wielka radość dla kapłanów i diecezjan, kiedy Jan Paweł II ogłosił błogosławionym ks. Romana Sitkę wśród 108 męczenników II wojny światowej. Zaowocowała ona rozwijającym się jego kultem. Mając na uwadze proces kanonizacyjny bł. ks. Sitki i pozostałych męczenników, chcemy udokumentować to, jak ks. Roman żyje w świadomości diecezjan. Wskazują na nią m.in. obrazy bł. ks. Romana w kościołach, Msze św. w różnych intencjach za wstawiennictwem błogosławionego, nabożeństwa, ale i sztuki teatralne, misteria, utwory literackie czy pieśni. Mamy nadzieję i prosimy o to Pana Boga przez wstawiennictwo Matki Bożej, której ks. Roman był wielkim czcicielem, że wkrótce zostanie on ogłoszony świętym - mówi ks. Sojka.

Bł. ks. Roman Sitko był pierwszym budowniczym kościoła pw. NSPJ w Tarnowie. - To swoisty relikwiarz pozostawiony nam przez błogosławionego jako dar i zadanie. Ks Sitko zaczął budowę kościoła w najuboższej części miasta, był wizjonerem, przewidując rozwój miasta i rosnące potrzeby religijne mieszkańców - mówi obecny proboszcz ks. prał. Bogusław Skotarek. - W naszym kościele znajduje się ołtarz bł. ks. Romana, odprawiane jest w każdy wtorek o 17.30 nabożeństwo ku czci błogosławionego z odczytaniem próśb i podziękowań. Przygotowujemy się do kampanii informacyjnej dotyczącej ks. Sitki przez tzw. Wieczory z ks. Romanem, podczas których będziemy przypominać jego postać, życie i świętość - dodaje ks. Skotarek.

Po Mszy św. bp Jeż przekazał tarnowskiemu seminarium kielich papieża Franciszka, przekazany przez abp. Henryka Nowackiego.

Ks. Roman Sitko urodził się 30 marca 1880 roku w Czarnej k. Sędziszowa Młp. W 1900 roku, idąc za głosem powołania, wstąpił do Seminarium Duchownego w Tarnowie. Po przyjęciu święceń kapłańskich pełnił funkcję kapelana biskupa, notariusza i kanclerza kurii oraz katechety w gimnazjum. W latach 1936–1942 był rektorem Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie. W czasie II wojny światowej, nie zważając na zakazy władz okupacyjnych i niebezpieczeństwo śmierci, potajemnie prowadził formację alumnów, za co został aresztowany przez gestapo i skazany na pół roku więzienia. Następnie deportowano go do obozu w Oświęcimiu, umieszczono w bloku nr 25, gdzie otrzymał numer 61908. Był prześladowany, głodzony i bity, a swe cierpienia ofiarował za Kościół święty, ojczyznę i seminarium duchowne. Został zamordowany w Oświęcimiu 12 października 1942 roku, natomiast 13 czerwca 1999 roku, w Warszawie Jan Paweł II ogłosił go błogosławionym.