Tarnowski
Najnowsze Wydania
-
GN 51/2024 Dokument:(9084636,Po drugiej stronie. Bóg i człowiek)
-
GN 50/2024 Dokument:(9076458,Bądź zdrów, lecz nie śpiewaj!)
-
Historia Kościoła 1(7)/2025 Dokument:(9072365,Kościół nie potrzebuje lukrowanej narracji o swojej historii. O liście papieża i nowym numerze „Historii Kościoła”)
-
GN 49/2024 Dokument:(9068896,Miłość, śmierć i cuda)
-
GN 48/2024 Dokument:(9060601,Hologram w konfesjonale)
Modlitwa Izraela
Określenia modlitwy w Starym Testamencie.
Bibliografia
- Gal-Ed E., Księga świąt żydowskich, Warszawa 2005.
- Grajewski J., Terminologia modlitwy w Biblii, „Studia Teologiczne” 2 (1984), s. 17-24.
- Kameraz – Kos N., Święta i obyczaje żydowskie, Warszawa 2002.
- Łach J., Motywacje modlitwy w Biblii, „Studia Theologica Varsaviensia” 23(1985), z. 2, s. 55-71.
- Michalik A., Poznać „starszego brata” Szkice z historii, religii i kultury Żydów, Tarnów 2011.
- Pitre B., Jezus i żydowskie korzenie Eucharystii, Kraków 2018.
- Vaux R. de, Instytucje Starego Testamentu, Poznań 2004.
- Vries S.P. de, Obrzędy i symbole Żydów, Kraków 2000.
- Witaszek G. (red.), Życie religijne w Biblii, Lublin 1999.
[1] Zob. J. Grajewski, Terminologia modlitwy w Biblii, „Studia Teologiczne” 2 (1984), s. 17; J. Łach , Motywacje modlitwy w Biblii, „Studia Theologica Varsaviensia” 23(1985), z. 2, s. 55-71.
[2] Specyfiką języka hebrajskiego czy też innych języków semickich jest to, że gramatyka opiera się w nim na rdzeniach. Są to najczęściej trzy spółgłoski, występują jednak również rdzenie dwu- i czteroliterowe. Rdzeniowi towarzyszy pewna idea, która dopiero następnie rozwija się w konkretne wyrazy.
[3] Zob. szerzej: J. Łach, Motywacje modlitwy w Biblii, s. 59-63.
[4] Zob. P.C. Bosak, Słownik-konkordancja osób Nowego Testamentu, s. 21.
[5] Zob. J. Loew, Modlitwa w szkole wielkich przyjaciół Boga, Warszawa 1977, s. 12-15.
[6] Zob. P.C. Bosak, Słownik-konkordancja osób Nowego Testamentu, s. 24.
[7] Zob. J. Loew, Modlitwa w szkole wielkich przyjaciół Boga, s. 23-34.
[8] Za pośrednictwem Mojżesza Bóg przemawiał do swego ludu i zawarł z nim przymierze, natomiast za pośrednictwem Jezusa dokonał zbawienia wszystkich ludzi. Zob. X. Léon-Dufour, Słownik teologii biblijnej, s. 504-506.
[9] Zob. P.C. Bosak, Słownik-konkordancja osób Nowego Testamentu, s. 121.
[10] Zob. J. Łach, Pieśń Anny, matki Samuela, s. 106-108.
[11] Zob. S. Grzybek, Teologia Księgi Estery, s. 209-211.
[12] Zob. S. Szymik, Żydowskie święta późniejsze, w: Życie religijne w Biblii, red. G. Witaszek, Lublin 1999, s. 333.
[13] Zob. K. Banek, Judaizm, w: Słownik wiedzy o religiach, s. 208.
[14] Zob. E. Gal-Ed, Księga świąt żydowskich, s. 31-62.
[15] Zob. R. de Vaux, Instytucje Starego Testamentu, t. 1, s. 500-501.
[16] Zob. A. Paciorek, Najstarsze święta w Izraelu, s. 325-326.
[17] J. Flawiusz, Wojna żydowska, Warszawa 1992, 6, IX.3.
