Modlitwa w życiu sióstr służebniczek NMP
"Mogę oddychać i żyć, gdy mam tlen. Mój duch żyje, gdy modlę się. Modlitwa jest duchowym tlenem". Siostry opowiadają, jak modlą się słowem Bożym.
Edmund Bojanowski polecał pierwszym Służebniczkom, aby zachęcały i zapraszały do swojej kaplicy kobiety na wspólne poranne i wieczorne modlitwy wraz z siostrami[12]. W ten sposób siostry apostołowały przykładem życia oraz uczyły innych modlitwy.
Przy wielu naszych wspólnotach spotykają się grupy modlitewne, prowadzone są spotkania ze Słowem Bożym, rekolekcje biblijne dla młodzieży i dorosłych. Otwieramy nasze kaplice, dla tych, którzy (jak to było w początkach Zgromadzenia) chcą razem z nami odmawiać Liturgiczną Modlitwę Dnia czy różaniec.
W niektórych kaplicach sprawowane są również nabożeństwa wynikające z roku liturgicznego. Uczestniczą w nich także świeccy. Prowadzimy grupy: Modlitewne Bractwo bł. s. Celestyny Faron, Rodzinę Bł. Edmunda Bojanowskiego.
Choroba, cierpienie, różny stopień niepełnosprawności, podeszły wiek, zmaganie się z różnego rodzaju trudnościami to rzeczywistości, które można godnie znosić tylko w zjednoczeniu z Jezusem. Oddane Jezusowi i Niepokalanej szerzymy ich cześć. Od 1934 r. poświęcenie się Najświętszemu Sercu Pana Jezusa i Straż Honorowa
Od 1943 r. – poświęcenie Niepokalanemu Sercu Maryi i Straż Honorowa.
Naszym podopiecznym z DPS zapewniamy dostęp do praktyk religijnych i sakramentów. Trwamy z nimi na modlitwie. Mają oni zapewniony udział w Eucharystii, sakramencie pokuty, sakramencie namaszczenia chorych. Mogą praktykować pierwsze piątki i pierwsze soboty miesiąca, nabożeństwa roku liturgicznego, Święta. Towarzyszymy im w cierpieniu, trwamy przy nich z modlitwą, gdy przechodzą do Boga, bo czuwamy przy konających
