Tarnowski
Najnowsze Wydania
-
GN 51/2024 Dokument:(9084636,Po drugiej stronie. Bóg i człowiek)
-
GN 50/2024 Dokument:(9076458,Bądź zdrów, lecz nie śpiewaj!)
-
Historia Kościoła 1(7)/2025 Dokument:(9072365,Kościół nie potrzebuje lukrowanej narracji o swojej historii. O liście papieża i nowym numerze „Historii Kościoła”)
-
GN 49/2024 Dokument:(9068896,Miłość, śmierć i cuda)
-
GN 48/2024 Dokument:(9060601,Hologram w konfesjonale)
Św. Jan Paweł II - człowiek modlitwy
Świadkami modlitwy Papieża były miliony, które gromadziły się na Eucharystii i nabożeństwach celebrowanych przez Jana Pawła II w niemal wszystkich krajach świata.
Zakończenie
Jan Paweł II – jak zaświadczają jego najbliżsi współpracownicy – modlił się zawsze, także w ostatnim dniu, w ostatnich godzinach życia. Kardynał Stanisław Dziwisz wspomina te chwile: „W tym ostatnim momencie ziemskiej wędrówki Ojciec Święty stał się ponownie tym, kim był zawsze, człowiekiem modlitwy. Człowiekiem Bożym, głęboko zjednoczonym z Panem, dla którego modlitwa stanowiła nieprzerwanie fundament egzystencji. […]
Także tego dnia, zanim wyruszył w swą ostatnią wielką podróż, przy wsparciu obecnych przy nim osób odmówił wszystkie codzienne modlitwy”[58].
O modlitewniku wręczonym przez ojca małemu synowi Karolowi i prośbie, aby codziennie odmawiał on modlitwę do Ducha Świętego wspomina kard. Stanisław Dziwisz na końcu swojej książki zatytułowanej „U boku Świętego”. Kończy ją następującymi słowami: „Lolek to robił, aż do końca życia. A ja się przekonałem, że jego świętość, świętość Karola Wojtyły, zaczęła się od tego małego modlitewnika”[59].
Modlitwa prowadziła Karola Wojtyłę/Jana Pawła II do świętości. Dzisiaj my w modlitwie szukamy wstawiennictwa św. Jana Pawła II: „Boże, Światło i Pasterzu wiernych, Ty postawiłeś świętego Jana Pawła II na czele Twojego ludu, aby go karmił słowem i kształtował własnym przykładem, spraw, abyśmy za jego wstawiennictwem zachowali wiarę, której nauczał, i szli drogą, którą nam wskazał. Amen”.
Pytanie: Dlaczego św. Jana Pawła II nazywamy człowiekiem modlitwy?
Polecana literatura:
- Jan Paweł II, Jan Paweł II, List apostolski „Novo millennio ineunte” (fragmenty).
- Jan Paweł II, List apostolski „Rosarium Virginis Mariae”.
- Przekroczyć próg nadziei. Jan Paweł II odpowiada na pytania Vittorio Messoriego, Lublin 1994 (fragmenty).
- M. Chmielewski, Modlitwa w ujęciu bł. Jana Pawła II, „Verbum Vitae” 22(2012), s. 215-233.
[1] M. Mokrzycki, B. Grysiak, Miejsce dla każdego. Opowieść o świętości Jana Pawła II, Kraków 2013, s. 5.
[2] „Nie lękajcie się!”. André Frossard, Rozmowy z Janem Pawłem II, tłum. A. Turowiczowa, Libreria Editrice Vaticana 1982, s. 38.
[3] S. Dziwisz, Świadectwo. W rozmowie z Gian Franco Svidercoschim, tłum. M. Wolińska-Riedi, Warszawa 2007, s. 17.
[4] Tamże, s. 83.
[5] S. Dziwisz, U boku Świętego. Rozmowa z Gian Franco Svidercoschim, Kraków 2013, s. 119.
[6] Tamże, s. 27.
[7] A. Mari, Do zobaczenia w raju, brak miejsca i roku wydania, s. 63.
[8] Tamże, s. 64.
[9] Tamże. „Kiedy przed wyborem na papieża Karol Wojtyła przyjeżdżał do Rzymu, zatrzymywał się u swojego wielkiego przyjaciela, kardynała Deskura. Ten często zastawał swojego przyjaciela, leżącego nocą na zimnym marmurze jego prywatnej kaplicy. Trwał na adoracji do świtu…” (R. Sarah, N. Diat, Bóg albo nic. Rozmowa o wierze, tłum. A. Kuryś, Warszawa 2016, s. 136).
[10] S. Oder, S. Gaeta, Dlatego święty, Kraków 2010, s. 143.
[11] M. Mokrzycki, B. Grysiak, Najbardziej lubił wtorki, Kraków 2008, s. 79. Podczas jednej z podróży apostolskich, takie spokojne miejsce znalazł w składziku na szczotki!
[12] G. Weigel, Świadek nadziei. Biografia papieża Jana Pawła II, tłum. M. Tarnowska i in., Kraków 2000, s. 459.
[13] Tamże, s. 1095n.
[14] G. Weigel, Kres i początek. Jan Paweł II – zwycięstwo wolności, ostatnie lata, dziedzictwo, tłum. M. Romanek, Kraków 2012, s. 434.
[15] A. Frossard, Portret Jana Pawła II, tłum. M. Tarnowska, Kraków 1990, s. 55.
[16] Por. G. Weigel, Świadek nadziei. Biografia papieża Jana Pawła II, s. 7 i 351; Przekroczyć próg nadziei. Jan Paweł II odpowiada na pytania Vittorio Messoriego, Lublin 1984, s. 38.
[17] G. Weigel, Świadek nadziei. Biografia papieża Jana Pawła II, s. 351.
[18] G. Weigel, Kres i początek. Papież Jan Paweł II – zwycięstwo wolności, ostatnie lata, dziedzictwo, s. 434n. Rozmowa autora z kard. Josephem Ratzingerem miała miejsce 12 września 1996 roku.
[19] Benedykt XVI, Błogosławiony jesteś umiłowany Janie Pawle II. Homilia podczas Mszy świętej beatyfikacyjnej (1.05.2011), „L’Osservatore Romano” (wyd. pol.), 6 (2011), s. 9. Peter Seewald w biografii papieża Benedykta XVI próbuje porównać duchowość tych dwóch wielkich Papieży: „Wojtyła był mistykiem, czcicielem Maryi, człowiekiem modlitwy. Ratzinger również. Ale nie w ten sam sposób” (P. Seewald, Benedykt XVI. Życie, s. 730).
[20] Jan Paweł II, Cała Ewangelia jest dialogiem z człowiekiem. Przemówienie wygłoszone podczas czuwania z młodzieżą w Parc-des-Princes (Paryż, 1.06.1980), w: Jan Paweł II, Dzieła zebrane, t. X/2: Homilie i przemówienia z pielgrzymek – Europa, Kraków 2008, s. 86.
[21] „Nie lękajcie się!”. André Frossard, Rozmowy z Janem Pawłem II, s. 40.
[22] Tamże, s. 41.
[23] A. Frossard, Portret Jana Pawła II, s. 56n.
[24] Przekroczyć próg nadziei. Jan Paweł II odpowiada na pytania Vittorio Messoriego, s. 115.
[25] Modlitwa do Ducha Świętego, którą Jan Paweł II odmawiał do końca życia,
(dostęp: 10 kwietnia 2022).
[26] „Nie lękajcie się!”. André Frossard, Rozmowy z Janem Pawłem II, s. 39n.
[27] Tamże, s. 39.
[28] Jan Paweł II, Wstańcie, Chodźmy!, Kraków 2004, s. 116.
[29] Jan Paweł II, Przemówienie do pielgrzymów zgromadzonych w sanktuarium Matki Bożej (Kalwaria Zebrzydowska, 7.06.1979), w: Jan Paweł II, Dzieła zebrane, t. IX/1: Homilie i przemówienia z pielgrzymek – Europa. Polska, Kraków 2008, s. 119.
[30] Przekroczyć próg nadziei. Jan Paweł II odpowiada na pytania Vittorio Messoriego, s. 38n.
[31] Jan Paweł II, Wstańcie, chodźmy!, s. 58.
[32] Jan Paweł II, Słowo do młodzieży zgromadzonej przed siedzibą arcybiskupów (10.06.1987), w: Jan Paweł II, Dzieła zebrane, t. IX/1: Homilie i przemówienia z pielgrzymek – Europa. Polska, Kraków 2008, s. 352.
[33] Jan Paweł II, Orędzie Ojca Świętego na Światowy Dzień Misyjny 2004 r., „L’Osservatore Romano” (wyd. pol.), 6 (2004), s. 4.
[34] Jan Paweł II, Encyklika „Ecclesia de Eucharistia”, nr 25.
[35] Por. Przekroczyć próg nadziei. Jan Paweł II odpowiada na pytania Vittorio Messoriego, s. 157n.
[36] Jan Paweł II, List pasterski do rodzin montfortiańskich, „L’Osservatore Romano” (wyd. pol.), 4 (2004), s. 8.
[37] Jan Paweł II, Przemówienie pożegnalne na Jasnej Górze (6.06.1979), w: Jan Paweł II, Dzieła zebrane, t. IX/1: Homilie i przemówienia z pielgrzymek – Europa. Polska, Kraków 2008, s. 113n.
[38] Jan Paweł II – Opowiem wam o moim życiu, red. S. Gaeta, Pelplin 2010, s. 100n.
[39] Jan Paweł II, Wstańcie, chodźmy!, s. 27.
[40] Tekst w: Muzeum Dom Rodzinny Ojca Świętego Jana Pawła II w Wadowicach.
[41] K. Wojtyła, Poezje i dramaty, Kraków 1980, s. 21.
[42] „Nie lękajcie się!”. André Frossard. Rozmowy z Janem Pawłem II, s. 265.
[43] Przekroczyć próg nadziei. Jan Paweł II odpowiada na pytania Vittorio Messoriego, s. 33.
[44] Tamże.
[45] Tamże, s. 34.
[46] Tamże.
[47] Tamże, s. 35.
[48] Jan Paweł II, List apostolski „Novo millennio ineunte”, nr 32. Jan Paweł II napisał ten list na zakończenie Wielkiego Jubileuszu Roku 2000 i wyróżnia się on swym programowo-pastoralnym charakterem.
[49] Jan Paweł II, List apostolski „Novo millennio ineunte”, nr 33.
[50] Tamże.
[51] Jan Paweł II, List apostolski „Rosarium Virginis Mariae”, nr 16.
[52] Tamże. „Wytrwałe błaganie zanoszone do Matki Bożej opiera się na ufności, że macierzyńskie wstawiennictwo wszystko może uzyskać od Serca Syna” (Tamże).
[53] Tamże, nr 28. „Jako metodę należy go stosować mając na względzie cel, a nie może on stać się celem samym w sobie. Jednak jako metody nie należy go lekceważyć, skoro jest owocem wielowiekowego doświadczenia” (Tamże).
[54] Tamże, nr 18.
[55] Tamże, nr 26. „Nie powinno dziwić, że więź z Chrystusem może być nawiązywana również przy pomocy jakiejś konkretnej metody. Bóg udziela się człowiekowi zgodnie z jego naturą i sytuacją życiową. Dlatego – choć duchowość chrześcijańska zna bardziej wysublimowane formy mistycznego milczenia, w którym wszelkie obrazy, słowa i gesty zostają niejako wyniesione przez intensywność niewypowiedzianego zjednoczenia człowieka z Bogiem – normalnie znamionuje ją całościowe zaangażowanie osoby w jej złożonej rzeczywistości psychofizycznej i relacyjnej” (Tamże, nr 27).
[56] Tamże, nr 43.
[57] Jan Paweł II, Wprowadzenie do liturgii nieszporów (I). Audiencja generalna (8 października 2003), „L’Osservatore Romano” (wyd. pol.), 3 (2004), s. 38.
[58] S. Dziwisz, Świadectwo. W rozmowie z Gian Franco Svidercoschim, s. 228.
[59] S. Dziwisz, U boku Świętego. Rozmowa z Gian Franco Svidercoschim, s. 172.
