Ósma sesja plenarna V Synodu Diecezji Tarnowskiej odbyła się w Wyższym Seminarium Duchownym w Tarnowie. Członkowie synodu głosowali nad trzema ostatnimi dokumentami. Dotyczyły one administracji w Kościele tarnowskim, prezbiterium diecezjalnego i ewangelizacji w diecezji tarnowskiej. Wszystkie trzy zyskały większość głosów, a wręcz jedność w ich przyjęciu. Różnice ujawniły się podczas zgłaszania wolnych wniosków.

Biskup tarnowski Andrzej Jeż dziękował wszystkim, którzy pracowali nad powstaniem procedowanych dokumentów, przewodniczącym komisji - ks. Robertowi Kantorowi, ks. Krzysztofowi Bułatowi i ks. Michałowi Dąbrówce, a także tym, którzy angażowali się w synod na wszystkich jego etapach.

- Pracując nad wszystkimi dokumentami synodalnymi, pragnęliśmy, aby one w różnych obszarach życia naszej diecezji dopomogły nam być wspólnotą na wzór Chrystusa - mówił bp Andrzej Jeż. - Pamiętajmy, że czas synodu to czas wytężonego słuchania Ducha Świętego, który poprowadzi nas tam, gdzie Bóg chce. Ważne jest, żebyśmy sobie uświadomili, że chociaż synod zostanie zakończony, to jednak samo synodowanie, czyli kroczenie razem we wspólnocie Kościoła ku zbawieniu, nie zakończy się - tłumaczył, zwracając uwagę na codzienny trud budowania Kościoła, by był rzeczywiście na wzór Chrystusa.

  Głosowanie nad dokumentami zakończyło się, ale synodowanie nie. Beata Malec-Suwara /Foto Gość

Biskup zauważył, że trudne i wymagające czasy są szansą pokazania światu piękna i wartości życia zanurzonego w życiu Boga w Trójcy Jedynego. Mówił o wyzwaniach. - Największymi okażą się te dotyczące misji ewangelizacyjnej we współczesnym świecie. Potrzebujemy zarówno gorliwych, mocnych wiarą kapłanów, jak i dojrzałych, świadomych i aktywnie uczestniczących w życiu Kościoła wiernych świeckich - dodał.

Nawiązując m.in. do głosów członków synodu, jakie pojawiły się w czasie zgłaszania wolnych wniosków, wskazywał, jak ważne dziś w Kościele są wzajemne zrozumienie i współpraca. Zrozumienie przez świeckich tego, jak wygląda codzienne życie księdza posługującego w parafii, a przez księży tego, jak żyją dzisiaj świeccy mogłoby otworzyć nas na wzajemną sobie pomoc i wsparcie, już nie mówiąc o podjęciu wspólnej odpowiedzialności za Kościół i realizacji jego misji w świecie.

Na te aspekty zwracał także uwagę ks. Michał Dąbrówka, prezentując dokument dotyczący ewangelizacji. W tym - jak przekonywał - powinniśmy naśladować naszego Mistrza Jezusa Chrystusa, by każdy z nas, nasze parafie, diecezja, Kościół stawały się na Jego wzór.

- Pan Jezus budował wspólnotę z uczniami, aby ich prowadzić do Ojca, wprowadzał ich w relację z Nim i sobą nawzajem. Formował ich, aby te relacje pogłębiać, ale jednocześnie, żeby przygotowywać ich do misji. Następnie ich posłał, by czynili uczniami wszystkie narody - przypominał ks. Dąbrówka.

- Kościół, który dba o relacje, o formację i działalność misyjną, jest Kościołem na wzór Chrystusa - tłumaczył, zwracając uwagę, że to parafia jest tą, która ewangelizuje i jest ewangelizowana.

Zauważył, że wszystkie postulaty zawarte w dokumencie można zawrzeć w 9 punktach, które wyznaczają priorytety, określają to, co jest ważniejsze. - Relacje z Bogiem i ludźmi są ważniejsze niż akcje, współpraca duchownych i świeckich ważniejsza niż praca, wspólnoty ważniejsze niż tłumy, formacja formatorów ważniejsza niż akcje - wyliczał kapłan.

Ponadto w kolejnych punktach zwracał uwagę na wagę niedzieli, działalność misyjną, która sprawia, że kiedy przekazujemy wiarę innym, sami w niej wzrastamy i ona w nas się umacnia, a także na poszukiwanie zagubionych, gdyż statystyki pokazują, że ok. 40 proc. osób na terenie diecezji tarnowskiej już nie chodzi do Kościoła. Przekonywał również, że stagnacja jest gorsza niż pomyłka, zachęcając do poszukiwania dróg dotarcia z Dobrą Nowiną do drugiego człowieka, niezamykania się w Kościele.

Uroczyste zakończenie V Synodu Diecezji Tarnowskiej odbędzie się w przyszłym roku. Teraz zespół redakcyjny podejmie pracę nad opracowaniem dokumentu końcowego. Biskup tarnowski zdecyduje, które z wypracowanych i przegłosowanych zapisów wejdą w życie i staną się obowiązującym w diecezji prawem.