Uwielbiam spacerować po miejscowości, w której mieszkam. Za każdym razem Pustków Osiedle zaskakuje mnie czymś nowym. Wokół domów i mieszkań rośnie piękny las, który zmienia się w zależności od panującej pory roku. Podczas wędrówek można spotkać znajomych, którzy korzystają z rożnych form wypoczynku na świeżym powietrzu.

W centrum Pustkowa Osiedla znajduje się kościół pod wezwaniem św. Stanisława Biskupa Męczennika, który został wybudowany 1982-1990. W niedzielę i święta jest on przepełniony wiernymi. Ja jednak najbardziej lubię spotykać się z Panem Bogiem w ciszy po lekcjach szkolnych.

Obok kościoła znajduje się kaplica, która została wybudowana jeszcze przed II wojną światową. Dziś usłyszałem jak pewna starsza pani opowiadała stojącemu obok niej chłopczykowi, że „Mały Kościółek” w czasie okupacji był wykorzystywany przez Niemców jako magazyn. W 2003r. został zarejestrowany jako zabytek i aktualnie pełni funkcję kaplicy pogrzebowej.

Na szczególną uwagę w mojej miejscowości zasługuję „Góra Śmierci”, gdzie utworzono niemiecki obóz pracy. Gdy przechodzę obok tego miejsca bardzo się wzruszam. Przypomina mi się historia mojego pradziadka. Został on przez pomyłkę uznany za żydowskiego więźnia, który zbiegł podczas transportu. Dzięki błaganiom i prośbom uwolniono go, lecz później został zmuszony do przeprowadzania prac konserwacyjnych w obozie.

Obok Góry Śmierci znajduje się cmentarz parafialny. Dziś widziałem, jak panowie przygotowują nowe miejsca pochówku. Z roku na rok nasz cmentarz zapełnia się nowymi grobami. Smutne jest to, że ludzie tak niespodziewanie odchodzą. Czasami nawet nie mamy szansy się z nimi pożegnać. Każda z osób spoczywających na naszym cmentarzu miała wpływ na to, jak teraz wygląda Pustków Osiedle. Niektórzy pracowali fizycznie, bądź wspomagali finansowo budowę kościoła. Inni dbali o to, aby nie zapomniano o ofiarach II wojny światowej. Dzięki ekspozycji historyczno-dydaktycznej przy Górze Śmierci zwiedzający mają szansę poznać przeszłość naszych przodków.