Woynarowska nadal mocno angażuje się w pracę zawodową, ale myśli też o przeszłości. Jedna z jej przyjaciółek wspomina: „Był zimny, deszczowy poranek. Janina, wracając z porannej Mszy św., wstąpiła do mnie. Była zziębnięta, jej włosy i granatowy skafander ociekały deszczem. Śpiesząc się, na jednym oddechu powiedziała: „Odnalazłam grób mojej matki [matki biologicznej – przyp. KJ] na cmentarzu w Istebnej... Lecę do pracy.” Pomyślałam – będzie czas wrócić do tego tematu. Ale czasu nie było. Już nie było...”

24 listopada 1979 r. Janina Woynarowska wraz z lekarką Emilią Szurek-Lusińską wraca ze służbowego wyjazdu do Bochni. W okolicach krakowskiego Pasternika samochód uderza w drzewo, obydwie pasażerki giną w wyniku wypadku. Pogrzeb Janki w dn. 29 listopada gromadzi tłumy, do których homilię głosi ks. bp Jan Pietraszko z Krakowa.

  Grób Janiny Woynarowskiej. fot. Katarzyna Jarzębak

18 czerwca 1999 r. ks. Franciszek Macharski otwiera na etapie archidiecezjalnym proces beatyfikacyjny Janiny Woynarowskiej, której od tej pory przysługuje miano Służebnicy Bożej. Ks. Stefan Ryłko wspomina: „Fakt otwarcia procesu wzbudził duże zainteresowanie w społeczeństwie chrzanowskim jak i krakowskim. Ogół ludzi był przekonany o nadzwyczajnych cechach charakteru Janki Woynarowskiej.” Zebrana dokumentacja zostaje przewieziona do Rzymu, a 10 października 2007 r. Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych otwiera proces beatyfikacyjny. 21 maja 2022 r. Ojciec Święty Franciszek upoważnia prefekta Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych do promulgowania ośmiu dekretów. Wśród nich znajduje się zapis: „le virtù eroiche della Serva di Dio Giovanna Woynarowska, fedele laica; nata il 10 maggio 1923 a Piwniczna (Polonia) e morta il 24 novembre 1979 a Cracovia (Polonia)”. Tym samym do beatyfikacji Janiny Woynarowskiej potrzeba tylko... i aż... cudu za jej wstawiennictwem.

Niedługo po rozpoczęciu procesu beatyfikacyjnego na etapie rzymskim, na piwniczańskiej plebanii dzwoni telefon – krakowska kuria poszukuje zapisu dotyczącego chrztu Janiny Woynarowskiej. Tym samym Janka niejako wraca do Piwnicznej: mówi się tu o niej coraz więcej, ludzie zachwycają się jej osobowością, rozpowszechniane są obrazki z jej wizerunkiem... Każdego 10. dnia miesiąca odprawiana jest Msza św. z modlitwą o rychłą beatyfikację Rodaczki. Nadpopradzkim Góralom, dla których tak ważne jest miejsce pochodzenia, Woynarowska z każdym rokiem staje się coraz bliższa. Pod koniec 2022 r. w parafii rozpoczyna się projekt duszpasterski „Aureola świętości i czepek miłości” związany z Rokiem Jubileuszowym 100-lecia urodzin Służebnicy Bożej Janiny Woynarowskiej. Portret Janki autorstwa piwniczańskiej malarki Agnieszki Kotarby wraz księgą próśb pojawia się na jednym z filarów kościoła. W niedalekim sąsiedztwie – na Placu religijno-turystycznym szuka chwili wytchnienia św. Jan Paweł II – Zadumany Wędrowiec. Wspólnie spacerują teraz pewnie po Niebiańskich ścieżkach, a tu – na piwniczańskiej ziemi pozostają ich „błogosławione ślady, po górach wspomnień pył i łaski wodospady”...

Katarzyna Jarzębak