W te wakacje, jak co roku, pojechałam z rodzicami nad morze. Gdy dojechaliśmy w końcu, mogłam udać się na spacer na plażę. Nareszcie dotarł do moich uszu szum morza. Znów mogłam postawić moje nogi na mokrym piasku. Jednak tym razem, będąc na miejscu, zaczęłam się zastanawiać, co mnie właściwie tutaj przyciąga. Dlaczego tak cenię tę północną część naszego kraju? Z jakiego powodu kocham morze?

To jeden z największych i najpiękniejszych cudów świata. To wielka otwarta przestrzeń wody, która od zawsze fascynowała ludzi swoim pięknem i tajemniczością. Dla niektórych jest to miejsce wyciszenia i odpoczynku, dla drugich zaś miejsce niebezpieczne i pełne nieznanych tajemnic. Dla mnie jest to najwspanialsze miejsce na ziemi, które wciąż mnie zachwyca i inspiruje.

Kiedy stoję na brzegu morza, czuję niewyobrażalny spokój. Dźwięk fal uderzających o brzeg i widok horyzontu sprawiają, że mogę oderwać się od codziennego życia. Morze to także symbol wolności i nieskończonych możliwości. Jego nieograniczona przestrzeń daje mi poczucie swobody oraz uświadamia swoją potęgę. Podczas spacerów brzegiem morza czuję, jak moje myśli stają się spokojne, a wszystkie problemy znikają. To miejsce, gdzie mogę oderwać się od hałasu miasta i odnaleźć w sobie wewnętrzny spokój.

Morze skłania mnie też do refleksji nad własnym życiem. Właśnie wtedy napływają do mnie wszystkie moje myśli i przemyślenia. Mam nadzieję , że każdy, choć raz, miał okazję poczuć jakie niezwykłe uczucie wywołuje morze. Czasami wydaję mi się, że morze odbija moje wszystkie lęki i marzenia. Dzięki niemu mogę zrozumieć siebie i moje problemy. To właśnie morze sprawia, że czuję się wolna od wszelkich obowiązków. Uświadamia mi też o tym, jak ogromna jest siła przyrody. Jednak najbardziej skradł moje serce widok zachodzącego słońca, gdy promienie słońca odbijają się na jego powierzchni, a w oddali widać różne statki i łódki. Jest to widok, który jest nie do opisania i każdy powinien zobaczyć go na własne oczy. Jednakże morze potrafi być też niebezpieczne i nieprzewidywalne. Jego silne fale z łatwością mogą pochłonąć wszystko, co stoi mu na drodze.

Morze może być tez źródłem inspiracji, które pobudza ludzką kreatywność. Stanowi on też temat wielu dzieł sztuki, literatury, a nawet filmów. Morze jest również źródłem życia, ponieważ jest on domem dla milionów gatunków roślin i zwierząt. Jest więc niezbędne do utrzymania życia. Służyć też może nawet jako określenie zachowań człowieka. Idealnie opisują to słowa Alberta Einsteina: „Ludzie są jak morze, czasem łagodni i przyjaźni, czasem burzliwi i zdradliwi. Przede wszystkim to tylko woda”. W pełni podzielam tę myśl. Nastrój człowieka zmienia się z każdą minutą. Gdy jest szczęśliwy potrafi wnieść radość w życie drugiej osoby. Natomiast, gdy odczuwa złość, staje się nieprzyjemny i skłonny do zdrad. Dlatego warto być w oczach innych morzem spokojnym, aby wnieść w ich życie same piękne chwile.

Morze jest idealnym miejscem na spędzenie wakacji. To nie tylko zbiór wody, ale także metafora życia. Każdy pobyt nad jego brzegiem pozwala  mi oderwać się od codzienności i odnaleźć spokój, a jego piękno sprawia, że zawsze będę do niego wracać.