Dzień Seniora odbył się 16 stycznia. Najpierw parafianie, mieszkańcy miejscowości, którzy mają parę dziesiątków lat na karku, zaproszeni zostali do wspólnej modlitwy na Mszy św. w kościele parafialnym. Po niej udali się do szkoły.

- To jest już 22. Dzień Seniora w naszej szkole. Trochę korzystamy z tego, że w okresie świątecznym związanym z Bożym Narodzeniem, tradycyjnie odbywają się spotkania, które zazwyczaj mają charakter opłatkowy, i z tego, że styczeń szczególnie jest czasem pamięci o seniorach z racji przypadającego Dnia Babci i Dnia Dziadka. Łączymy obie te okoliczności i organizujemy to spotkanie - tłumaczy Teresa Durałek, dyrektor Szkoły Podstawowej w Rożnowie.

W Rożnowie w coraz mniejszym stopniu zdarzają się rodziny wielopokoleniowe, w których dziadkowie, ich dzieci i wnuki mieszkają razem. Choć kiedyś było to powszechne i służyło - w sprawie wychowania - temu, że dzieci uczyły się od swoich rodziców szacunku do starszych, drugiego człowieka. - Dziś szkoła jest miejscem, które powinno wspomagać rodziców w wychowaniu. Dlatego kiedy przygotowujemy spotkanie, przedstawienie jasełkowe dla seniorów, nasi wolontariusze ze Szkolnego Koła Caritas włączają się w pomoc w przygotowanie i przebieg spotkania i to jest dla dzieci bardzo wychowawcze - dodaje dyrektor Durałek. Poza tym uczniowie sami widzą, że seniorom jest zwyczajnie miło, iż ktoś o nich pamięta, chce coś dla nich przygotować, bo też zdarza się, że nie którzy nie mają na co dzień kontaktu ze swoimi dziećmi czy wnukami.

- Te spotkania dla seniorów, w czasie których razem się modlimy, potem przeżywamy raz jeszcze wydarzenia z Betlejem, oglądamy występy, gościmy się i kolędujemy - dziś z grupą kolędniczą z Rożnowa - to jest wspólne dzieło szkoły i parafii, a także innych grup i wspólnot z naszej miejscowości. To służy uszanowaniu seniorów, ale służy też integracji wsi i parafii - przekonuje ks. Dariusz Borek, wikariusz z Rożnowa.

Jasełkowy spektakl był opowieścią o tym, jak Mały Książę na ziemi szukał tego, co najpiękniejsze - miłości, przyjaźni, dobra. Szukał i nie znalazł, bo - jak pokazali w kolejnych scenkach uczniowie - na takie rzeczy nie mają czasu dzieci zajęte zabawą, młodzież - rozrywkami, przelotnymi znajomościami, wreszcie dorośli zajęci pracą, mnóstwem poważnych spraw, które ich przytłaczają. Seniorzy może i mają czas, ale na koniec nie mają już siły. Dlatego Mały Książę zaczyna szukać źródła, z którego zaczęło się wszystko, co piękne i dobre, i znajduje je w Betlejem.