Chwytają Boga za serce

Ich macierzystą wspólnotą była parafia św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Grybowie. To tam mieszkańcy Gródka wydeptywali ścieżki, wędrując na Msze i nabożeństwa, ale i z Grybowa przyjeżdżał do nich kapłan. Ks. Wojciech Huza przybywał tu przewodniczyć nabożeństwom przy kaplicy wzniesionej przez Wojciecha Matusika. Pierwszym stałym ekspozytorem był ks. Franciszek Czarnecki, kolejnym ks. Jan Solak. Na początku XX wieku Agnieszka, Katarzyna, Tekla, Bernardyn i Franciszek Krokowie podarowali grunt pod budowę kościoła, który zaczęto wznosić w 1910 roku pod przewodnictwem wspomnianego już ks. Solaka, późniejszego proboszcza w Grybowie. W tym samym roku został poświęcony kamień węgielny, a rok później poświęcono nową świątynię pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa. 14 czerwca 1921 roku bp Leon Wałęga konsekrował kościół w Gródku, a cztery lata później, 10 maja 1925 roku, erygował tu samodzielną parafię. 500 lat wcześniej, o czym zaświadcza Jan Długosz, parafianie z Gródka należeli do wspólnoty w Grybowie. W końcu doczekali się własnej, samodzielnej parafii. Pierwszym proboszczem został ks. Józef Waleń. Zaczęło się cementowanie nowej wspólnoty, której zwornikiem okazał się budowany kościół, łączący dwie części miejscowości, górną i dolną.