Historia tej parafii – która została erygowana równo 100 lat temu, w 1925 roku – zaczyna się w zasadzie od Napoleona Bonapartego. Miało to być tak, że w 1814 roku – jak zaznacza Wojciech Legutko, który napisał książeczkę o parafii – „tutejszy gospodarz Stanisław Kubala wybudował z desek kapliczkę na mogile zmarłych z wycieńczenia i zimna kilku rozbitków z armii Napoleona Bonapartego, wracających z wyprawy na Moskwę. W pierwszej połowie lat 50. XIX wieku staraniem ówczesnego właściciela hr. Wita Żeleńskiego na wschód od tej kapliczki wymurowany został parterowy kamienny budynek z pierwotnym zamiarem urządzenia w nim kaplicy”. W budynku ostatecznie urządzono szkołę, ale kiedy powstała nowa w 1909 roku, to dotychczasową przekazano na kaplicę.