Kiedy tą ziemią władały klaryski, w Ochotnicy i Ochotniczce żyli katolicy, należący do parafii w Łącku. W XIII wieku, w dolinie głównego potoku, którego nazwa jest tożsama z nazwą wsi, osiedlili się Wołosi. To lud pasterski z południa Europy, który przez wieki wędrował razem ze swymi stadami, zasiedlając kolejne tereny karpackiej puszczy. Dawid Wołoch tak bardzo musiał się zasłużyć dla króla Władysława Jagiełły, że ten uczynił go zasadźcą wsi na prawie wołoskim, która wchłonęła z czasem starą Ochotnicę, stając się z nią jedną miejscowością. Wołosi byli prawosławni, jednak na terenie Ochotnicy nie zachowała się żadna cerkiew. Za to w 1566 roku sołtys wsi Walenty Ochotnicki (być może potomek Dawida) wybudował tutaj pierwszy drewniany kościół, który utwierdzał w dolinie katolicką wiarę, a duszpasterstwo sprawowane przez księży z Tylmanowej budowało fundamenty pod przyszłe parafie. Przyszłe, bo pierwsza została erygowana w Ochotnicy Dolnej, a druga w Ochotnicy Górnej – obie w tym samym czasie.