Początek tej ogólnopolskiej inicjatywy sięga Starej Miłosnej pod Warszawą. To tam, za sprawą Serca Jezusowego Gabriela Rosiek wyprosiła cud uzdrowienia swojego męża Marka. Cała rodzina zawierzyła się Sercu Jezusa, a Gabriela poczuła przynaglenie, by zanieść ogień tego kultu dalej. Zainaugurowała w parafii praktykę przyjmowania tarczy Najświętszego Serca Pana Jezusa – wyrosłej z objawień św. Małgorzaty Marii Alacoque, symbolu oddania, ochrony i ufności.

W tym roku – poza Starą Miłosną – zawierzenie rozlało się również na Kraków i na rodzinne strony Gabrieli, do Kończysk koło Zakliczyna. 3 i 5 października, po Mszach św., każdy mógł powierzyć się Sercu Jezusa i przyjąć tarczę – fizyczny znak duchowego zawierzenia.

Marzena Kulak ze wspólnoty małżeństw przy zakliczyńskich franciszkanach wspomina jak to się zaczęło. – Gabriela przyjechała tu w czerwcu, by złożyć świadectwo, i wtedy już 260 osób przyjęło tarczę. Potem na Mszy św. u franciszkanów za małżeństwa i rodziny kolejne 240 osób przyjęło tarczę. W Kończyskach przyjęcia odbywały się znów w pierwszy piątek lipca, sierpnia, września. Jesteśmy tu także dziś, będziemy w Kończyskach w każdy pierwszy piątek – deklaruje pani Marzena.

Wokół kościoła bernardynek, gdzie od pół wieku trwa adoracja Najświętszego Sakramentu, zbierają się wierzący i poszukujący. Przychodzą nie tylko z Zakliczyna i okolicy – czasem z zupełnie odległych miejsc. Sama wspólnota czuje się również tu jak w domu. – Jako oaza małżeństw i rodzin podejmujemy adorację, czytanie Słowa Bożego i Eucharystię jako wewnętrzne zobowiązanie. Nic dziwnego, że kiedy pojawiła się tarcza NSPJ, pomagamy w jej propagowaniu – podkreśla Marzena Kulak.

W niedzielę 5 września Mszy św. przewodniczył o. Bonawentura Nosek, kapelan sióstr bernardynek. – Miłość Boga nie ma początku ani końca, jest obecna od zawsze i na zawsze. Wypływa z Jego natury i zawsze jest dostępna dla każdego człowieka, bo jest bezwarunkowa, miłosierna, przebaczająca i nieodwołalna, co potwierdzają liczne teksty biblijne i nauka Kościoła. Bezwarunkowa miłość Boga oznacza, że On kocha nas takimi, jakimi jesteśmy, niezależnie od przeszłości, słabości, upadków – przypominał w kazaniu.

Zakonnik przypominał, że to sam Pan Jezus objawiający się św. Małgorzacie wskazywał swoje serce jako „jedyną ucieczkę w czasach ostatecznych”, bramę pokoju w zawirowaniach historii. – Boża Opatrzność nigdy nie zostawia nas bez pomocy. Poprzez święty Kościół ofiarowuje wiernym odpowiednie lekarstwo na grzechy, błędy, ułomności i niestałości. I tak było z różańcem, cudownym medalikiem, a w naszym czasie z nabożeństwem do Bożego Miłosierdzia… Wreszcie takim aktem łaski Bożego miłosierdzia jest kult Najświętszego Serca Jezusowego, który dziś się odradza, a jego znakiem jest tarcza NSPJ – tłumaczył o. Bonawentura.

Jak proroczo zapewniał Jezus świętą Małgorzatę, co przypominał o. Nosek, „oddanie się Najświętszemu Sercu i noszenie tarczy stanowić będzie ochronę przed niebezpieczeństwami, wypadkami, zarazą, wojną. I atakami złego ducha.” Tarcza staje się więc nie tylko symbolem, ale wręcz duchową zbroją. Ojciec Bonawentura Nosek zakończył swoje kazanie poruszającą zachętą. – Zechciejmy chronić się w Najświętszym Sercu Pana Jezusa. Rana boskiego Serca to brama, jeżeli ją przekroczymy, odnajdziemy pokój i bezpieczeństwo, odnajdziemy też prawdziwy sens życia, jakim jest zjednoczenie z naszym Panem i Bogiem. Jeżeli szczęście w życiu nas omija, to pamiętajmy, że serce Jezusa jest gwarantem prawdziwego szczęścia, ofiarowanie się boskiemu Sercu koi nasze zbolałe ludzkie serca i prowadzi bezpiecznie ku wieczności – mówił.

Tak oto prosta praktyka staje się dla wielu zaczynem nadziei, punktem odniesienia w zawirowaniach współczesnego świata.