W listach pasterskich można zatem wskazywać prawdy wiary.

Z ważniejszych prawd chrześcijańskiego credo zapisanych na kartach listów pasterskich należy wymienić[8] Pawłowe podkreślenie jedyności Boga[9]. Bóg jest jeden. Jest Panem i Królem nieśmiertelnym i niewidzialnym zamieszkujący niedostępną światłość, „którego żaden z ludzi nie widział ani nie może zobaczyć” (1Tm 6,16; zob. 1Tm 1,17;). Znamienne jest, iż w adresie każdego listu pasterskiego Bóg zostaje nazwany „Ojcem”: „Łaska, miłosierdzie, pokój od Boga Ojca i Chrystusa Jezusa, naszego Pana!” (1Tm 1,2). Bóg jest także określony Stworzycielem wszystkiego, co istnieje. Odnosząc się do nauk heretyków kwestionujących związki małżeńskie i pokarmy w Pierwszym Liście do Tymoteusza czytamy: „Bóg stworzył, aby je przyjmowali z dziękczynieniem wierzący i ci, którzy poznali prawdę. Ponieważ wszystko, co Bóg stworzył, jest dobre, i niczego, co jest spożywane z dziękczynieniem, nie należy odrzucać” (1Tm 4,3-4). Bóg jest pełen dobroci i miłości. „Pragnie, aby wszyscy ludzie byli zbawieni i doszli do poznania prawdy” (1Tm 2,4). I dalej wskazuje, iż „jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek, Chrystus Jezus, który wydał siebie samego na okup za wszystkich jako świadectwo we właściwym czasie” (1Tm 2,5-6). W duchu przesłania wcześniejszych swoich pism Paweł podkreśla, iż Bóg zbawił człowieka nie ze względu na nasze czyny, ale dzięki swej łasce i miłosierdziu. Stąd też rozpoczynając Pierwszy List do Tymoteusza Apostoł podkreśla, iż Bóg jest Zbawicielem i naszą jedyną nadzieją (1Tm 1,1).

W listach pasterskich Apostoł Narodów przekazuje też pouczenia dogmatyczne dotyczące osoby Jezusa Chrystusa, który jest tym, przez którego dostępujemy zbawienia ofiarowanego człowiekowi przez Boga. Jezus Chrystus bowiem „przyszedł na świat, aby zbawić grzeszników” (1Tm 1,15). Jako człowiek jest pośrednikiem pomiędzy Bogiem i ludźmi: „Jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek, Chrystus Jezus, który wydał siebie samego na okup za wszystkich jako świadectwo we właściwym czasie” (1Tm 2,5-6). Jezus jest tym, „który przezwyciężył śmierć, a na życie i nieśmiertelność rzucił światło przez Ewangelię” (2Tm 1,10). Na równi z Bogiem przysługują Mu takie określenia, jak „Zbawca” i „Pan”. Określenie „wielki Bóg” odnosi się do Niego albo do pierwszej Osoby Boskiej (Tt 2,13). W określonym czasie pojawi się jako Sędzia żywych i umarłych. Do swego Królestwa przyjmie wybranych Boga. Wtedy spełni się nasza błogosławiona nadzieja i otrzymamy życie wieczne.