Co się stało ze Świątynią wybudowaną przez Salomona?

Losy tej Świątyni były bardzo burzliwe. Wielokrotnie była ona łupiona przez nieprzyjaciół (por. 1 Krl 14,25-26; 2 Krl 24,13) oraz rodzimych monarchów (1 Krl 15,18-19; 2 Krl 12,19; 14,14; 16,8; 18,15-16). Niewierność ludu wybranego, permanentne łamanie przymierza z Jahwe spowodowało, że prorocy kilkukrotnie zapowiadali zagładę świątyni. Micheasz wołał:

„Z powodu was Syjon będzie jak pole zaorany, Jeruzalem rumowiskiem się stanie, a Góra Świątyni – szczytem zalesionym!” (Mi 3,12).

Groźbę tę powtórzył sto lat później Jeremiasz:

„Zrobię z tym domem podobnie jak z Szilo, a z miasta tego uczynię przekleństwo dla wszystkich narodów!” (Jr 26,6).

Zgodnie z tymi zapowiedziami ostatecznej zagłady „Świątyni Salomona” dokonał Nabuchodonozor wraz ze swoim wojskiem. Katastrofa dokonała się w dwóch etapach. Najpierw w 597 r. przed Chr. Babilończycy ograbili świątynię i deportowali znaczną część kapłanów (2 Krl 24,13-16). Następnie – jedenaście lat później – w 586 r. po półtorarocznym oblężeniu, Jerozolima została zdobyta i spalona, a świątynia legła w gruzach. Wszystkie przedmioty złote, srebrne i brązowe, służące do kultu świątynnego, przetransportowano do Babilonu (Jr 52,3-23; 2 Krl 25,9-17). „Świątynia Salomona” przestała więc istnieć 18 sierpnia 586 r. przed Chr. Tak zakończył się okres „Pierwszej Świątyni” w dziejach Izraela.