Czyli Jezus pragnie zachować tajemnice. Można odnieść wrażenie, że nie chce by rozgłaszano, iż jest Mesjaszem.

W Ewangelii wg św. Marka mamy do czynienia z tzw. sekretem czy tajemnicą mesjańską. Polega ona właśnie na tym, że Jezus zakazuje uzdrowionym i demonom rozgłaszania, kim jest i jakich czynów dokonuje. Czyni tak, gdyż jest jeszcze za wcześnie i dla niektórych mogłoby to być zbyt wielkim zaskoczeniem. Mogło też przynieść odwrotny do zamierzonego skutek. Jezus także nie chce by widziano w Nim Mesjasza politycznego. Mocą Bożą nakazuje demonowi opuszczenie człowieka, który jest dzieckiem Bożym i tylko Bóg może w nim mieszkać. Zło jednak nie jest skore do opuszczania miejsca, które wydawało mu się, że posiadł. Nie chce wypuścić zdobyczy ze swoich szponów, dlatego wychodzi z człowieka zadając mu ból fizyczny i z wielkim krzykiem.

Wydarzenie to wprawia w zdumienie zgromadzonych w synagodze. Widzą, że nauka Jezus rzeczywiście posiada wielką moc, ponieważ ma władzę nawet nad duchami nieczystymi. Cud ten przyczynił się do tego, że bardzo szybko wieść o nowym Nauczycielu rozeszła się po całej Galilei.

Te znaki mocy Jezusa zapowiadały nową rzeczywistość, która była jeszcze ukryta i zapewne dla wielu jeszcze niedostrzegalną, ale już była obecna. Jest to antycypacja tego, co dopiero nastąpi, tzn. rozprzestrzenienia się Ewangelii po wszystkich krańcach świata i po wszystkie czasy.