Najtrudniejsza księga

***

Wielu chrześcijan nie kocha wystarczająco Apokalipsy św. Jana. Dlaczego? Odpowiedź jest prosta: gdyż jej nie znają i fałszywie ją rozumieją.

Mimo trudności, na jakie napotykamy, spróbujmy jednak czytać tę Księgę, bo przecież jest ona Słowem Bożym, a więc powinna być głoszona we wszystkich epokach. Jak kiedyś prorocy Izraela czuli się zmuszeni powtarzać, wbrew pragnieniom i oczekiwaniom narodu, orędzie Boga, chociaż byli wyśmiewani albo nawet wypędzani z kraju, gdyż, jak sądzono, utrudniają życie i sieją niepokój, tak również i dzisiaj Kościół musi głosić orędzie Apokalipsy św. Jana, nawet jeżeli naraża się na niechęć, brutalne ataki czy niezrozumienie, gdyż wstrząsa współczesną pewnością wielu i obojętnością religijną.

Tę Księgę należy jednak spożywać powoli (por. Ap 10,9-10). Trzeba ją smakować, gdyż głosi niewyobrażalną i nie do wypowiedzenia Dobrą Nowinę.

Nie zapominajmy jednak, że nigdy nie zdołamy całkowicie wyjaśnić wielu niewiadomych, jakie kryje w sobie tekst Apokalipsy św. Jana.

Jest ona jednak wciąż aktualna. Czyż nie odkrywamy obecności Szatana w działaniu wszystkich wybierających nieprawość? Jest Księgą dla każdego pokolenia i dla każdego człowieka. Objawia dramat dziejów, przez który Chrystus, jako Alfa i Omega tych dziejów, zwycięża zło, kierując świat ku Ojcu.

Apokalipsa św. Jana jest księgą teraźniejszości i przyszłości, walki i nadziei, nasienia i drzewa, Jerozolimy historycznej – ziemskiej, goszczącej także okrutny Babilon, ale i Jerozolimy nowej i świętej, miasta lęku i radości, sądu i chwały.