Krótszy tekst modlitwy Ojcze nasz przekazany przez św. Łukasza, ma jednak niezwykle harmonijną budowę.

Przekazana przez św. Łukasza modlitwa Ojcze nasz posiada bardzo jasną budowę:

Okoliczności nauczenia modlitwy (ww. l-2a);

Wezwanie do Boga: Ojcze (w. 2b);

Dwie prośby dotyczące rzeczywistości Bożej (w. 2cd);

Jedna prośba dotycząca materialnych spraw człowieka (w. 3);

Dwie prośby dotyczące duchowych spraw człowieka (w. 4).

A zatem po krótkim wezwaniu „Ojcze”, otwierającym modlitwę, następuje pięć próśb. W ramach nich można dostrzec logikę i symetrię. Najpierw znajdują się w niej życzenia pod adresem Boga Ojca, potem zaś następują prośby odnoszące się do materialnych i duchowych potrzeb człowieka. Modlitwę Ojcze nasz w Ewangelii wg św. Łukasza można określić mianem hymnu. Można w niej zauważyć analogie z dwiema żydowskimi modlitwami, odmawianymi w czasie liturgii synagogalnej. Pierwszą z nich jest Osiemnaście błogosławieństw – jak sama nazwa wskazuje, zawiera ona 18 wezwań, mających charakter błogosławieństwa połączonego z prośbą. Znamiennym jest, iż dwa z nich zawierają skierowane do Boga wezwanie „Ojcze nasz”. Drugą z modlitw podobnych do modlitwy Ojcze nasz jest modlitwa Qaddisz, której treścią jest wychwalanie imienia Bożego. Być może modlitwy te stanowiły wzór dla modlitwy Ojcze nasz, choć pamiętać trzeba, iż ich treść różni się od modlitwy przekazanej przez Jezusa. Stąd też bardziej zasadnym jest mówienie nie tyle o genealogii co raczej o pewnych analogiach – podobieństwach między tymi tekstami.