Matka i bracia w misji Jezusa Chrystusa

Św. Łukasz jednak korzystając z tekstu zapisanego przez św. Markowego, dokonuje zmian – opuszcza pewne fragmenty, które są obecne w przekazie Ewangelii wg św. Marka. Dlaczego?

Autor trzeciej Ewangelii relacjonując historię przybycia Matki Jezusa i Jego braci do Jezusa bazując na tekście Ewangelii wg św. Marka (Mk 3,21-35), dokonał pewnych opuszczeń. Opuścił przede wszystkim motyw przybycia Matki Jezusa i Jego braci (Mk 3,20-21). Uczynił tak, gdyż nie chciał pisać o negatywnych opiniach o Mistrzu z Nazaretu. Jest rzeczą znamienną, że św. Łukasz generalnie opuszcza tak z historii Jezusa, ale i w Dziejach Apostolskich, wszystkie fragmenty, które mogłyby być negatywnym świadectwem misji Mistrza z Nazaretu czy też misji Jego Apostołów. Łukasz pokazuje, iż trzeba mówić, trzeba pisać o „wydarzeniu Jezusa” pozytywnie. Warto pisać tylko to, co służy zbudowaniu. Łukasz niejako milczy o niepowodzeniach, o trudnościach w misji rozchodzenia się Dobrej Nowiny. To cecha całego dzieła Łukaszowego – pozytywne patrzenie na przedstawianych bohaterów.

Dla św. Łukasza bazą jest – podobnie jak dla św. Mateusza – Ewangelia wg św. Marka. Rzecz jasna św. Łukasz korzysta także z tekstów które krążyły po terenach Palestyny, jak również z przekazów do których sam dotarł, które sam zbadał, które sam odszukał. Przejmując je, autor trzeciej Ewangelii dokonuje przepracowania ich w duchu swoich teologicznych zamierzeń. Tak też było z historią przybycia do Jezusa Jego Matki i braci, którą św. Łukasz czerpie z przekazu Ewangelii według św. Marka i przepracowuje w duchu swoich założeń teologicznych.

Św. Marek zapisze, iż Matka Jezusa i Jego bracia przybyli, gdyż dowiedzieli się, iż Jezus odszedł od zmysłów. Łukasz pominą tę informację. Pominął także oszczerstwa znawców Prawa, wedle których Jezus mocą złego ducha – mocą Belzebuba, wyrzuca złe duchy (Mk 3,22-30). Ewangelista umieścił jedynie informację o przybyciu Matki i braci Jezusa oraz o trudności dotarcia do Jezusa z powodu tłumu (por. Mk 3,31-32; Łk 8,19-20).

W wersji Łukasza nie ma także mowy o tym, iż Jezus przebywa w domu wypełnionym słuchaczami (Mk 3,20.34). Można odnieść wrażenie, iż w przekazie św. Łukasza scena opisująca przybycie Matki i Jego braci następuje po promulgacji przypowieści o ziarnie oraz po jej wyjaśnieniu i odniesieniu do życia. Łukasz komponuje krótką scenę, której celem jest podkreślenie na czym polega prawdziwe pokrewieństwo z Jezusem (Łk 8,21). Św. Łukasz poprzez przekazanie tej historii podkreśla konieczność słuchania słowa Bożego.

Struktura tego opowiadania w Ewangelii wg św. Łukasza jest bardzo prosta. Składa się z trzech krótkich zdań, stanowiących trzy oddzielne elementy całego opisu. Najpierw zostaje podana informacja, iż przybyła Matka i bracia Jezusa (Łk 8,19), Jezus zostaje powiadomiony o ich przybyciu (Łk 8,20) po czym zostaje podana odpowiedź Jezusa zawierająca ważne pouczenie o charakterze dydaktycznym i moralnym (Łk 8,21).