Mowa na Areopagu kończy się wezwaniem do nawrócenia.

Paweł kończy właśnie wezwaniem do nawrócenia, które ma być konsekwencją poznanej prawdy i ma się dokonać ze względu na czekający każdego sprawiedliwy Boży sąd. Kiedy jednak zaznaczył, że ten sąd dokona się przez Chrystusa, który powstał z martwych ateńczycy Pawła wykpili i przestali go słuchać. Były dwa powody tego odwrócenia się. O pierwszym mówiliśmy już szerzej w poprzedniej audycji: poganie nie mogli przyjąć w świetle ich filozofii prawdy o zmartwychwstaniu. Ale jest też, wydaje się, powód głębszy. Pogańscy filozofowie słuchający Pawła apostoła na Areopagu podchodzili do religii w sposób czysto intelektualny. Może byliby dobrymi partnerami do dyskusji, filozoficznych sporów. Gdy jednak Paweł wezwał ich do nawrócenia, zmiany postawy, odeszli. Tak jak wnioskujemy z Listów Pawła i Dziejów Apostolskich spośród pogan częściej chrześcijanami stawali się prości ludzie niż przedstawiciele intelektualnych elit.

Niech to będzie puenta naszej rozmowy na temat ewangelizacji pogan i mowy Pawła na ateńskim Areopagu.

Jak zawsze zachęcam słuchaczy do osobistej lektury, rozważania tekstu biblijnego, szczególnie 17 rozdziału Dz. W naszym następnym spotkaniu zajmiemy się głównymi wątkami trzeciej wyprawy misyjnej Pawła Apostoła czyli Dz 19-20.