Modlitwa w Ogrodzie Oliwnym

A zatem Ewangelia według św. Łukasza jest Ewangelią modlitwy. Jest wskazaniem, iż fundamentalną rzeczywistością w życiu Chrystusa, w życiu tych, którzy chcą Go naśladować (Łk 9,23), jest czas modlitwy. Stąd też opis wydarzeń na Górze Oliwnej skoncentrowany jest na modlitwie. Stąd też Łukasz podkreśli, iż Jezus „oddalił się od nich na odległość jakby rzutu kamieniem, upadł na kolana i modlił się tymi słowami: «Ojcze, jeśli chcesz, zabierz ode Mnie ten kielich! Jednak nie moja wola, lecz Twoja niech się stanie!» Wtedy ukazał Mu się anioł z nieba i umacniał Go. Pogrążony w udręce jeszcze usilniej się modlił” (Łk 22,41-44).

Jezus zawsze modli się w miejscu odosobnionym, z dala od tłumów, z dala nawet od swoich uczniów[6]. W Getsemani również oddala się od swoich uczniów, by nic nie zakłócało spotkania z Ojcem. Nie odchodzi jednak zbyt daleko. Odległość rzutu kamieniem jest odpowiednią odległością, by był samemu, ale też by uczniowie mogli Go widzieć.

Według św. Łukasza, Jezus modli się, klęcząc na kolanach. Św. Marek zapisze, iż Jezus upadł na twarz, na ziemię w akcie największego uniżenia przed Ojcem (Mk 14,35). Tak w relacji św. Łukasza jak i św. Marka Jezus modli się. Jednak modli się zupełnie inaczej niż każdy Żyd, który normalnie modlił się w pozycji stojącej (zob. Łk 18,11). Jezus padając na kolana wyraża pokorę, szacunek i uległość wobec woli Ojca.