Modlitwa w Ogrodzie Oliwnym

Znamiennym jest także wskazanie św. Marka, iż Jezus modli się padając twarzą na ziemię (Mk 14,35), Łukasz bowiem zapisze, iż Jezus modli się klęcząc (Łk 22,41). Również słowa Jezusowej modlitwy inne są w przekazie św. Marka i autora Trzeciej Ewangelii (Mk 14,36; Łk 22,42). Wreszcie w Trzeciej Ewangelii znajduje się wzmianka o aniele, który przybywa z nieba by pokrzepiać Jezusa. Również jedynie św. Łukasz pisze, iż pogrążony w udręce Jezus modli się, zaś Jego pot był jak gęste krople krwi (Łk 22,43-44). Ciekawym jest, iż wzmianki o krwawej modlitwie Jezusa były czasami wykreślane w starożytnych papirusach i kodeksach. Wydaje się, iż kopiści czynili tak gdyż tekst ten zbyt mocno podkreślał cierpienie Jezusa. Ponadto przekaz ten był pomocny dla tych, którzy chcieli podważać bóstwo Mistrza z Nazaretu[2].

Mając na względzie liczne różnice między tekstem Marka i Trzecią Ewangelią, być może zasadnym jest uznanie, iż Łukasz co prawda znał tekst Marka z którego korzystał, jednak przy redagowaniu opisu wydarzeń w Ogrodzie Oliwnym korzystał z innego, dziś nieznanego nam źródła. Św. Łukasz tak kreśli wydarzenia które miały miejsce w Ogrodzie Oliwnym, iż na początku, na końcu i w centrum perykopy znajduje się przede wszystkim motyw modlitwy, a także odniesienie do próby – pokusy i wewnętrznej walki. Opis modlitwy i trwogi konania w Ogrodzie Oliwnym w przekazie św. Łukasza lepiej niż w innych ewangeliach ukazuje wewnętrzną walkę Jezusa oraz Jego całkowite posłuszeństwo woli Ojca. Ewangelista w sposób szczególny podkreśla prawdę, że w chwilach próby najlepszą bronią przed atakami złego ducha jest modlitwa.