Modlitwa w Ogrodzie Oliwnym

Mając na względzie różnice między przekazami poszczególnych Ewangelii, czy można powiedzieć, że ta modlitwa, można powiedzieć – krwawa modlitwa, wręcz męka Jezusa, rzeczywiście miały miejsce w Ogrodzie Oliwnym?

Przekaz Ewangelii według św. Łukasza w sposób szczególny koncentruje się na kwestii modlitwy. Autora Trzeciej Ewangelii w ogóle można nazwać ewangelistą modlitwy. Pamiętać jednak trzeba, iż kreśląc portret modlącego się Jezusa Łukasz opiera się na przekazach historycznych. Przekaz Trzeciej Ewangelii nie jest wymysłem autora, ale opiera się na dobrze zbadanych przez ewangelistę źródłach (zob. Łk 1,1-4). Potwierdzeniem historyczności tak opisu św. Łukasz jak i pozostałych ewangelii i dostojnym komentarzem dla nich może być tekst Listu do Hebrajczyków, gdzie autor wspomina, iż Jezus „z głośnym wołaniem i płaczem za dni ciała swego zanosił gorące prośby i błagania do Tego, który mógł Go wybawić od śmierci” (Hbr 5,7). I dalej stwierdza „a chociaż był Synem, nauczył się posłuszeństwa przez to, co wycierpiał. A gdy wszystko wykonał, stał się sprawcą zbawienia wiecznego dla wszystkich, którzy Go słuchają” (Hbr 5,8-9). Tekst Listu do Hebrajczyków pogłębia teologiczne przesłanie ufnej modlitwy Jezusa i Jego bezgranicznego posłuszeństwa. Można odnieść wrażenie, iż Jezus prosił Boga o oddalenie kielicha męki, lecz w końcu musiał ulec woli Ojca, której nie można było zmienić dla dobra całego świata. Pamiętać jednak trzeba, iż sednem prośby Jezusa w Ogrodzie Oliwnym było: „nie moja wola, lecz Twoja niech się dzieje” (Łk 22,42). A zatem dobrowolnie oddaje się w ręce Ojca. Jako prawdziwy człowiek lęka się nadchodzących wydarzeń, ale z pełną ufnością oddaje się w Jego ręce.