Miłosierny Samarytanin
Przypowieść o miłosiernym Samarytaninie jest odpowiedzią i wskazaniem – jest wskazaniem „co powinienem czynić, aby odziedziczyć życie wieczne?”
I. Lectio – czytanie i zrozumienie Pisma
Po modlitwie i przyzwaniu Ducha Świętego przeczytajmy tekst, aby jak najlepiej go poznać i zrozumieć. Czytamy i poznajemy tekst.
Dysputa i przypowieść
Dysputa z uczonym w Prawie (Łk 10,25-29) i przypowieść o miłosiernym Samarytaninie (Łk 10,30-37), to dwa fragmenty połączone jednym tematem – miłością bliźniego. Dwa fragmenty będące dwoma różnymi tekstami: pierwszy jest dysputą teologiczną typu rabinackiego, drugi przypowieścią u początku której stoi pytanie jak rozpoznać prawdziwego bliźniego.
Cała historia rozpoczyna się od pytania uczonego w Prawie: „Nauczycielu, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?” (Łk 10,25), kończy je zaś polecenie Jezus będące zarazem poleceniem i podsumowaniem całej rozmowy: „Idź i ty i czyń podobnie” (Łk 10,37).
Znamienne jest, iż o ile rozmowa Jezusa z owym uczonym w Prawie jest obecna tak w przekazie św. Marka (Mk 12,28-34) jak i w Ewangelii wg św. Mateusza (Mt 22,35-40), to już przypowieść o Miłosiernym Samarytaninie (Łk 10,30-37) przekazuje jedynie Autor Trzeciej Ewangelii. Łukasz kreśli tę przypowieść pięknym stylem i wyszukanym słownictwem. W tekście tej przypowieści znajdziemy charakterystyczne terminy, zwroty lekarskie.
(pdf) |
