Narodzenie Jana Chrzciciela (Łk 1,57-66)

II. Meditatio – spojrzenie i przemyślenie siebie w świetle słowa Bożego

Medytacja, to czas baczniejszego spojrzenia na siebie. To czas spojrzenia na moje miejsce w poznanej i zgłębionej historii. Jest to czas ponownego czytania i zastanawiania się, jak to słowo odnosi się do mojego życia. W tej części naszej medytacji będzie więcej ciszy, więcej przyglądania się sobie samemu i swojemu życiu.

Bóg pamięta o swoim ludzie

Łukaszowa relacja kreśląca wydarzenia zwiastowania i narodzin Jana Chrzciciela, wyraźnie wskazuje, iż Bóg troszczy się o każdego człowieka. Pokazuje, iż Bóg nigdy nie zostawia ludzi samym sobie – prowadzi ludzkość ku zbawieniu. Każdy kto wierzy w Niego, kto postępuje według Jego wskazań, zdąża i zbliża się do tajemnicy zbawienia.

Odpowiedzią człowieka na tą Bożą miłość winno być nasze uwielbienie, nasze dziękczynienie, za wielkie rzeczy, które czyni nam Wszechmocny. Czy pamiętam o dziękczynieniu i uwielbieniu Boga, który nieustannie darzy mnie swoimi darami. Darzy mnie zdrowiem, przyjaciółmi, rodziną, ludźmi mi bliskimi i życzliwymi.

Bóg darzy mnie zdolnościami, daje mi wiele darów. Nade wszystko daje mi siebie w tajemnicy sakramentów świętych. Czy pamiętam o modlitwie uwielbienia? Czy dziękuję Bogu za moich bliskich, za dary których mam od Niego tak wiele?