Wiara w Ewangelii św. Łukasza
Maryja wzorem człowieka bezgranicznie ufającego Bogu.
* * *
Maryja uczy nas, jak zawierzyć Bogu. Kiedy anioł Gabriel odsłonił Jej prawdę, którą trudno było przyjąć bez zastrzeżeń, odpowiedziała bez wahania: „Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa twego” (Łk 1,38).
Poddała się natychmiast i bezwarunkowo przesłaniu, które Bóg przekazał Jej za pośrednictwem anioła. Trzeci Ewangelista ukazuje Maryję jako wzór człowieka właściwie podchodzącego do słowa Bożego. Słowo Boże należy najpierw usłyszeć; po drugie, rozważyć je, czyli zgłębić; po trzecie, zachować w sercu i wreszcie wypełnić, czyli wprowadzić w czyn.
Maryja stanowi wzór godny do naśladowania, ale nie z racji życia, jakie prowadziła i warunków społeczno-kulturowych, w jakich to życie przebiegało, lecz dlatego, „że w określonej sytuacji swego życia całkowicie i z poczuciem odpowiedzialności przylgnęła do woli Bożej (por. Łk 1,38) i przyjęła Jego Słowo, wprowadzając je w czyn.
Jej działanie było ożywione miłością i wolą służenia, przez co okazała się pierwszą i najdoskonalszą Uczennicą Chrystusa, a to z pewnością ma powszechną i trwałą wartość wzoru”.[4]
Nic więc dziwnego, że przy końcu pobytu w Bazylice Zwiastowania w Nazarecie Jan Paweł II modlił się do Maryi o głęboką odnowę wiary dla wszystkich członków Kościoła i błagał, aby nas wszystkich „nauczyła drogi pokornego i radosnego posłuszeństwa Ewangelii”.
[1] M. Rosik, Mariologia, w: Teologia Nowego Testamentu. Tom I. Ewangelie synoptyczne i Dzieje Apostolskie, red. M. Rosik, Wrocław: TUM Wydawnictwo Wrocławskiej Księgarni Archidiecezjalnej 2008, s. 285-333. Por. także F. Gryglewicz, Ewangelia według św. Łukasza. Wstęp – przekład z oryginału – komentarz (PŚNT III/3), Poznań-Warszawa: Pallottinum 1974, s. 87-92; Fr. Mickiewicz, Ewangelia według św. Łukasza. Rozdziały 1-11. Wstęp – przekład z oryginału – komentarz (NKB III/I), Częstochowa: Edycja Świętego Pawła 2o11, s. 106-122.
[2] Kardynał Joseph Ratzinger, Córa Syjonu. Maryja w refleksji Kościoła Biblioteka Maryjna. Służebnica Pańska, 4), Warszawa: Wydawnictwo Księży Marianów 1997, s. 34-35. Por. R. Laurentin, Maryja Matka Odkupiciela, Warszawa: Pax 1988, s. 33-34; R. Laurentin, Matka Pana. Krótki traktat teologii maryjnej, Warszawa: Wydawnictwo Księży Marianów 1989, s. 42-43; J. Kudasiewicz, Matka Odkupiciela. Medytacje biblijne, Kielce: Wydawnictwo JEDNOŚĆ 1996, s. 52-57; O. da Spinetoli, Maryja w Biblii, Niepokalanów: Wydawnictwo Ojców Franciszkanów 1997, s. 56-57.
[3] J. Gnilka, Teologia Nowego Testamentu, Kraków: Wydawnictwo “M” 2002, s. 279-280.
[4] Paweł VI, Adhortacja apostolska Marialis cultus (2 lutego 1974), 35.
