W której jeszcze części Ewangelii św. Mateusz akcentuje mocno, że Bóg jest Ojcem uczniów?

Ewangelista liczył się z rzeczywistością, w jakiej istnieć będzie nowy lud Boży. Miał świadomość, że w jego skład wchodzić będą narody różnych czasów, różnych kultur i języków. Ponadto wiedział, że nowy Izrael będzie obejmował ludzi dążących do królestwa niebieskiego, ale żyjących na ziemi. Liczył się także z tym, że w tej nowej wspólnocie, jak na roli, szatan siał będzie ziarno zła. Dlatego zdawał sobie sprawę z tego, że w tej wspólnocie muszą istnieć czynniki zespalające ją wewnętrznie.

Na podstawie Ewangelii św. Mateusza, a szczególnie rozdziału osiemnastego, można wyrobić sobie zdanie o wewnętrznej strukturze wspólnoty uczniów Jezusa, czyli Kościoła. Zdaniem Ewangelisty, Kościół jest wspólnotą Boga Ojca, Jezusa – Syna Bożego oraz wspólnotą braterską. Zatrzymajmy się na tym pierwszym.

Pierwszym i podstawowym elementem formującym i spajającym wewnętrzną strukturę Kościoła jest – według św. Mateusza – Bóg Ojciec w niebie. Jest On Ojcem nowego ludu Bożego. Członkowie wspólnoty Kościoła są w sposób szczególny Jego dziećmi, przybranymi synami. Synostwo to nie wynika z pochodzenia naturalnego, ale ma charakter duchowy. Jest owocem zbawczej woli Boga, owocem Jego łaski (Mt 5,16.45.48; 6,1.4.8.15; 13,45). Bóg Ojciec jest miarą prawdziwej wielkości i miarą postępowania członków nowej wspólnoty.